Zaandam. Westzijde.

Zaandam. Westzijde. De ressentimenten uit de voorgaande jaren werden vanaf 5 mei 1945 botgevierd op collaborateurs, zwarthandelaren en zogenoemde ‘moffenhoeren’. Klazina Kuiper uit Zaandam verwoordde in haar dagboek het dubbele gevoel dat bij veel Zaankanters leefde: ‘Er werd een meisje thuisgebracht met een kaalgeschoren kop (als straf voor de vrijage met Duitsers). Ik heb geschaterd, ofschoon ik het niet goedkeur. Er zullen wel meerdere volgen. Het is begrijpelijk. Jarenlang hebben wij ons geërgerd aan deze meisjes en nu moeten al die opgekropte gevoelens er uit.’ De Binnenlandse Strijdkrachten lieten op 7 mei weten dat het niet de bedoeling was om het recht in eigen hand te nemen. Na twee dagen burgerwraak eindigde het knippen en scheren van de fout geachte meisjes.