Ministerie van Financiën: Nederlands Clearing Instituut

Door de economische crisis van de jaren dertig van de 20e eeuw kwamen er grote problemen in het internationale handelsverkeer. Nederland probeerde die problemen het hoofd te bieden door de oprichting van het Nederlandsch Clearing Instituut (NCI) in 1934. Dit instituut bemiddelde in het particuliere internationale betalingsverkeer. Rekeningen werden niet langer betaald door de handelende particulieren, maar de overheid nam de rekeningen over en vervolgens werden debet- en creditsaldi in het internationale betalingsverkeer tegen elkaar weggestreept. In augustus 1934 werd een clearingverdrag met Duitsland gesloten. In verband met het doorvoerverkeer door Rotterdam en de Rijnvaart werd een bijkantoor geopend in Rotterdam. Vanaf eind augustus 1934 werden ook Nederlands-Indië, Suriname en de Nederlandse Antillen in de clearing betrokken. Na de Duitse bezetting werd de deviezengrens tussen Nederland en Duitsland in april 1941 opgeheven. Daardoor kwam het tussen Nederland en het Groot-Duitse Rijk tot een vrij deviezenverkeer tegen een door de Duitse bezetter vastgestelde hoge koers van de mark. Het gevolg was dat Nederland werd leeg gekocht en overspoeld door waardeloze rijksmarken. In 1944 kwam de clearing geheel tot stilstand. Na de bevrijding was er geen betalingsverkeer met Duitsland. Vorderingen op Duitse personen en instellingen konden worden gemeld bij het NCI. De Bondsrepubliek Duitsland (BRD) erkende een deel van de vorderingen. In 1949 kreeg de Nederlandsche Bank de opdracht de leiding over het instituut te nemen met de bedoeling de clearing af te wikkelen. Eind 1960 werd het instituut opgeheven. Het archief van het Nederlands Clearing Instituut bevat kwartaal- en jaarverslagen over de periode 1934-1946, een aantal stukken over de instelling en opheffing van het instituut, accountantsrapporten en stukken over specifieke landen (waaronder Duitsland).