Egodocument Bloemendaal, H.

Bloemendaal, tramconducteur, woont met zijn vrouw en twee kinderen in Rotterdam-Oost (Kralingen). Het dagboek bevat een gedetailleerde beschrijving van het leven-van-alledag in dit gezin. In de hongerwinter lijdt het gezin grote ellende. De auteur werkt in die tijd als controleur in de Centrale Keuken, waarheen hij gedetacheerd is door het goeddeels stilliggende trambedrijf. Hij maakt kleine hongertochten in de omgeving van Rotterdam. In het voorjaar van 1945 krijgt hij hongeroedeem en wordt, enige weken voor de bevrijding, opgenomen in een nood-ziekenhuis in Kralingen, waaruit hij eind mei weer wordt ontslagen. Enige weken later treedt hij weer in dienst als conducteur. Het dagboek begint 1/1/1942. Er gaat geen inleiding aan vooraf; toch staat wel vast, dat B. inderdaad pas toen begonnen is dagboek te houden; hij vermeldt dit ook zelf. Op iedere datum is een stukje ingevuld: het kan niet anders, of er is zeer geregeld bijgeschreven zij het niet steeds iedere dag: onder omstandigheden maakte B. aantekeningen of een klad, dat hij later uitwerkte en overschreef. Wanneer dit gebeurde, vermeldt hij niet. Voor het overgrootste deel is het dagboek echter direct neergeschreven. Het dagboek bevat voornamelijk persoonlijke feiten, de geschiedenis van zijn gezin. Hierin is een grote mate van volledigheid bereikt; ook over zijn werk vertelt hij vrij veel. Weinig beschouwingen of emotionele uitingen, tenzij vrijwat gemopper. Door de gedetailleerdheid in de beschrijving wordt de sfeer desondanks duidelijk. Vooral in het begin wordt het oorlogsnieuws in engere zin zeer stiefmoederlijk behandeld: zo nu en dan tekent de auteur een kleinigheid aan, zonder verband. Hij geeft er ook geen eigen mening over. Tegen het eind van de oorlog en na de bevrijding wordt dit anders.