De Nederlandse dominicanen maken deel uit van de internationale orde der predikers.

Circulaires van pater H. van der Meulen cssr, directeur, aan de ouders van leerlingen betreffende de verhuizing van het klein-seminarie naar Roermond, St. Odiliënberg en Glanerbrug tijdens de oorlogsjaren

Verslagen van pater C. Verheijen cssr over zijn ervaringen als zielzorger onder Rotterdammers die door de Duitse bezetter zijn tewerkgesteld op de Veluwe. Met bijlagen

Wagenberg, St. Aloysiusklooster/klooster Maria Assumpta: Procesverbaal van de Marechaussee Gewest Eindhoven Post Wagenberg Groep Terheijden betreffende inbeslaggenomen wollen dekens en tafellinnen van het klooster door twee Duitse militairen op 12 oktober, 1944

In de jaren na de Eerste Wereldoorlog komt er internationaal een beweging op gang waarin de eucharistie als het 'geneesmiddel' wordt gepropageerd tegen de dreigende teloorgang van het goede katholieke leven in de 'zieke' geseculariseerde maatschappij. De priester Frans Frencken van het bisdom Breda sluit zich hierbij aan en richt in 1920 de beweging van de Eucharistische Kruistocht (EK) op in Nederland. Doel van deze beweging is het herstel van de katholieke samenleving.

Brief vam L. Rooij, oud-leerling van Huize Ora et Labora te Rijswijk, waarin hij enkele vragen stelt omtrent zijn verblijf bij de Kruisvaarders in verband met een aanvraag als oorlogsslachtoffer, 1984

Rapport opgesteld door P. Hekkingvan de schade veroorzaakt door oorlogsgeweld toegebracht aan de inventaris van het Albertinum ondergebracht in de kloosters in Venlo, Reuver en in het pand aan de Batavierenweg te Nijmegen, 1945

Circulaire over de actie "Oost-Brabant helpt Noord-Nederland" van het Nederlandse Rode Kruis en de oud-illegale werkers uit Veghel, 1943

Fragmenten uit dagboek van G. Knipping over de ontruiming van het Albertinum en foto's van Nijmeegse dominicanen, met bijlagen, ca. 1930, 1935, 1987, 1989

Correspondentie met J.M.A. Vollaers, advocaat-procureur te Den Haag, betreffende oorlogs- en bezettingsschade van klooster en college te Uden in de jaren 1941-1945. Met bijlagen, 1945-1953

De Congregatie van de Allerheiligste Verlosser werd gesticht in 1732 in Italië te Scala, als mannelijke tak van de Orde van de Allerheiligste Verlosser. De vrouwelijke gemeenschap werd in 1731 gesticht door Maria Celeste Crostarosa, in samenwerking met de geestelijke leidsman Falcoia. Alfonsus de Liguori wordt beschouwd als de stichter van de mannelijke tak, hoewel hij niet alleen opereerde. In 1749 werd pauselijke goedkeuring verkregen voor de regel. Het doel van de congregatie was het houden van volksmissies in geïsoleerd landelijke gebieden.

Het Gezelschap van de Vrouwen van Bethanië is in het leven geroepen door de Nijmeegse hoogleraar Jacques van Ginneken sj (1877-1945). Bezorgd over de toenemende geloofsafval in Europa zette hij zich in voor een 'wereldbekering', een herkerstening. Daartoe richtte hij drie lekengroeperingen op: de Vrouwen van Bethanië (1919), de Vrouwen van Nazareth (Graalbeweging, 1921) en de Kruisvaarders van Sint Jan (1922).

Zie de door ons geselecteerde inventarisnummers.