Een lap van blauw katoen met daarop genaaid het logo van het Irenekamp: duif met takje en kroon. Tekst: "Vlag Irenekamp gemaakt van tjawatgoed, jan. 1946. Bangkok". Daarnaast een stempel met hetzelfde logo. Op de achterkant een verzonden en ontvangen telegram van de Verbindingsdienst Koninklijke Marine handelend over de hereniging van L.D. de Kroon met zijn echtgenote en zijn twee kinderen.

Archief 866: Marle, familie van 2. Bezetting van Nederland en Nederlands-Indië 2.1 Dorine van Marle

Archief 866: Marle, familie van 2. Bezetting van Nederland en Nederlands-Indië 2.7 Documentatie

Document 11000 kampheren in de Perlindoengan Tjihapit, 1942. Auteur is onbekend. Dit document was in het bezit van Irene Dikkers-Brugmans, oud-bewoonster van het Japanse vrouwenkamp Tjideng.

Het 'Monument voor Nederlandse Militairen' in Hedel (gemeente Maasdriel) is opgericht ter nagedachtenis aan twaalf leden van de Prinses Irene Brigade die in april 1945 in de strijd tegen de bezetter bij Hedel zijn gesneuveld. De namen van de twaalf slachtoffers luiden: De soldaten R. van der Beek, P. Kamp, P. Ligtvoet, P. Morel, C. Picokrie, J. Schortinghuis, R. Smit, P. Sprenkeling en J. Veenendaal, soldaat eerste klas J. Grootendorst en de sergeanten H. Germans en S. Kraay. De Prinses Irene Brigade werd op 11 januari 1941 in Engeland opgericht. Vanaf augustus 1944 nam zij deel aan het twee maanden eerder gestarte bevrijdingsoffensief van de geallieerden. Oprichting De oprichting van het gedenkteken was een initiatief van de Vereniging Oud-Strijders van de Koninklijke Brigade Prinses Irene. Onthulling Het monument is onthuld op 11 juni 2003 door waarnemend burgemeester Frans Moree.

Het oorlogsmonument herinnert de inwoners van Boven-Leeuwen (gemeente West Maas en Waal) aan vijftien dorpsgenoten die tijdens de Tweede Wereldoorlog in de strijd tegen de bezetter om het leven zijn gekomen. De namen van de vijftien slachtoffers luiden: Raymond Arnoti, J.M. Broekman, A. Brouwers, Joh. v. Dreumel, Joh. v. d. Geijn, Th. J.M. Janssen, G. v. Kampen, Marius Kroon, F.J. v. Maurik, TH. v. Maurik, Z. Robbemondt, M.B. Schiltmans, W. Tijnagel, P. D. Weijert jzn. en P. D. Weijert rzn. De uit Haarlemmermeer afkomstige Marius Kroon vertrok in 1937 op negentienjarige leeftijd naar Argentinië om daar een zelfstandig boerenbestaan op te bouwen. In 1941 is hij naar Engeland gegaan, waar hij zich aansloot bij de in dat jaar opgerichte Koninklijke Nederlandse Prinses Irene Brigade. Vanaf augustus 1944 nam deze deel aan het twee maanden eerder gestarte bevrijdingsoffensief van de geallieerden. Kroon werd gestationeerd in Boven-Leeuwen, bij de verkenningseenheid. In de nacht van 7 oktober 1944 kreeg hij opdracht om samen met medesoldaat Raymond Arnoti op patrouille te gaan. Toen de twee terugkeerden bleek echter dat de bezetter erin geslaagd was om de Waal bij Wamel over te steken. Kroon en Arnoti liepen op de hoek van de Florastraat en de Waalbandijk in een Duitse hinderlaag en werden dodelijk getroffen door het vijandelijke vuur. De twee soldaten zijn begraven op de Nederlandse-Hervormde begraafplaats in Horssen. Oprichting De oprichting was een initiatief van een aantal inwoners van Boven-Leeuwen, onder leiding van Pastoor Rud. De totstandkoming van het monument is te danken aan de inspanningen van de heer Richard van de Velde. In het kader van zijn onderzoek naar de geschiedenis van de Prinses Irene Brigade heeft hij het tot dan toe onbekende verhaal van Marius Kroon en Raymond Arnoti achterhaald en het initiatief voor de oprichting van het monument genomen. Onthulling Het monument is onthuld op 14 mei 1950. De herdenkingsplaquette voor Marius Kroon en Raymond Arnoti is onthuld op 12 april 2008, door Jaap Kroon en Nel Rietkerk-Kroon, de broer en zus van het slachtoffer. Hierbij waren tevens burgemeester Thomas Steenkamp en Generaal-majoor b.d. R.W. Hemmes, voorzitter van de Vereniging van Oud-strijders Koninklijke Nederlandse Prinses Irene Brigade aanwezig.

Een schetsboek gebonden in bruin leer. Het leren omslag van het boek is bewerkt en toont een vogel (mogelijk een duif) met in de snavel een sleutel welke naar een tralieraam in een stenen muur vliegt om deze te openen. Aan de achterzijde van het leren omslag staat "Tangerang, 10 maart 1945". In het omslag zijn vier papieren te vinden met daarop aan beide zijden tekeningen in potlood. Het boek is gemaakt voor mevrouw Marion Irene van Stelle ter gelegenheid van haar 23e verjaardag. De vervaardigster was mogelijk Tineke Augustijn, die in hetzelfde kamp was geïnterneerd en veel tekende. De tekeningen betreffen taferelen uit het kamp: de toegangspoort van het kamp, de aankomst van Van Stelle in het kamp, het wassen en toiletteren, het dagelijks appèl, het studeren, Oma Sasse die het beste eten krijgt, en het fantaseren over boeken, theater en muziek. Marion Irene van Stelle speelde namelijk graag en goed piano.

Het Parool, 26 mei 1945, 5e jaargang, No 116.  "Duitsche bezetting kostte 8 milliard" "Japansche schepen binnengeroepen." "Voorbeeldig Engeland." "Prinses Irene Brigade naar Amsterdam." "H.M. raadpleegt een Communist" koningin "Eindelijk naar huis! Ex-gevangenen uit de kampen." "Eerst gas, dan stroom." "Studentenbelangen gecoördineerd" "Franschen eischen het aftreden van Franco." "Slechts zeer weinig kleeren" "België helpt Nederland." "Pietro Nemi door Britten gearresteerd."

Een kalender voor 1943 met op het voorblad een met aquarel ingekleurde pentekening van een winters landschap met een ster. Hieronder: "God zij met Ons." Op het laatste blad staan de data van Christelijke feestdagen en de verjaardagen van leden van het Koninklijk Huis: Wilhelmina, Bernhard, Beatrix en Irene. De kalender wordt door nietjes bijeengehouden.

Witte, katoenen tas met een oranje draagkoord. De achterzijde is versterkt met karton. Op de voorzijde is een sinaasappelboom geborduurd. Links van de boom de letter "I", rechts de letter "L". Onder de boom de tekst: "Oranje Boven". Tasje, in interneringskamp ADEK gemaakt door een negenjarige jongen als verjaardagcadeau voor zijn zusje Lieske, die tegelijk met prinses Irene jarig was. De I staat voor Irene, de L voor Lieske.

How I became a member of the underground door Ger Verschuren (kopie) (informeel) Voorin is een brief bijgevoegd van Rob, de zoon van Ger Verschuren, die dit relaas over het verzet in Malden en Heumen aan het museum schonk. Het document is een kopie van de uitgetypte versie en bevat tien verslagen van de oorlogservaringen van Ger Verschuren. Deze verslagen heeft Ger Verschuren verzonden naar Amerika en zijn gericht aan Mr. Ervin Lewis, Mevr. Lewis en Mevr. Jefferson. Zij waren Amerikaanse oorlogsverslaggevers die na de bevrijding bij de familie in huis kwamen en waarmee de familie bevriend raakte. De familie Verschuren woonde gedurende de oorlog in het dorp Malden. 1- Van 18 juli 1942 tot en met 23 december zat hij samen met , naar zijn zeggen, 600 andere Nederlandse burgers gevangen in een kamp in Haaren. Na zijn vrijlating ging hij in het verzet. Hij zocht families om Joodse onderduikers bij onder te brengen. Sommige van deze onderduikers verraadden hun lotgenoten. Ook stal hij distributiebonnen. 2- Na zijn vrijlating moest hij zich wekelijks melden bij de burgemeester. Verder geeft hij drie voorbeelden van moeilijkheden waar hij in de ondergrondse mee te maken kreeg. Zijn baas heette Walter Maris. 3- Zijn vader was ook werkzaam bij de ondergrondse. Samen zamelden ze brood in voor concentratiekamp Vught en samen met nog enkele anderen vrachten ze het illegale nieuwsblad 'Christofoor' uit. Voor dit laatste werd zijn vader opgepakt. Hij en zijn moeder zetten de illegale werkzaamheden van zijn vader voort. Al snel werd zijn vader vrijgelaten om ze de Duitser die hem had gearresteerd hadden omgekocht met een auto. 4- In 1944 zag hij dat Duitse troepen zich terugtrokken uit Frankrijk en België. Eind augustus 1944 moest het verzet de laatste voorbereidingen treffen voor de komst van de Geallieerden. Ger maakte een lijst met mensen die te vertrouwen waren, want dit was belangrijk voor na de bevrijding. 5- De voorbereidingen gingen verder. De bezetter wilde een landingsbaan maken voor vliegtuigen bij Keent. Hiervoor hadden ze arbeiders nodig. Daarop verspreidden Ger en zijn vader een brief in het dorp dat meewerken hieraan hoog verraad was. Indien de Duitsers een brug zouden vernietigen had het verzet een noodbrug klaar liggen. Op de vrijdag voor de bevrijding haalden de Dutisers alle mannen uit het dorp op om mee te werken aan de verdediging. Hij en zijn vader verschuilden zich. 6- Op 17 september 1944 vond de bevrijding plaats. Het hele dorp was gewaarschuwd. Ze zagen bommenjagers overkomen en parachutisten landen. 7- Op 18 september maakte hij kennis met een Amerikaanse militair van de Airborne. Hij trad op als tolk voor zijn baas met een Amerikaanse officier. Zijn vader verving na de bevrijding tijdelijk de functie van burgemeester in opdracht van een Britse kolonel, want de huidige burgemeester zou niet te vertrouwen zijn geweest. Hij en het verzet hielpen om collaborateurs en Duitse militairen te arresteren. 8- Zijn vader zorgde voor de inkwartiering van Britse troepen op 19 september. Bij Nijmegen werd flink gevochten en daardoor kwamen er veel evacueés in Malden. Binnen enkele dagen vertrokken de evacueés naar omgeving Eindhoven. Het gezin had zelf een Britse oorlogscorrespondent in huis en daar kwamen later nog zes Engelse militairen bij. De ondergrondse werkte samen met de Britten, Amerikanen en de Prinses Irene Brigade. 9- Hij en Maris probeerden steeds in contact te komen met de Nijmeegse ondergrondse. Hij en zijn vader gingen informatie verzamelen voor de Nederlandse regering over de oorlogsburgemeester om aan te tonen dat hij 'fout' was. 10- De oude burgemeester werd weer aangesteld. Ger en zijn vader waren teleurgesteld. De ondergrondse van Malden werd opgedoekt. Trefwoorden: Malden, verzet, vergeldingen, gevangenschap, onderduiken, distributiebonnen, illegale krant, Christofoor, bevrijding, Airborne, inkwartiering, Prinses Irene Brigade, 'foute' burgemeester, collaborateurs