Johannes Franciscus Hubertus Hoefs

Ook bekend als: Hans

Hans wordt geboren op 4 augustus 1920 in Uden als tweede van de negen kinderen van Theodorus Hoefs en Annie Zwijsen. In het najaar van 1947 meldt hij zich bij de Koninklijke Landmacht voor dienst in Nederlands-Indië. Vanwege het losgebarsten geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd zal hij daar worden ingezet voor het herstel van de rust en het Nederlandse gezag, maar zijn besluit om in dienst te gaan, is ook persoonlijk gemotiveerd. Hij is op zoek naar zijn oudere broer Theo die in 1945 naar Indië is vertrokken, maar sinds geruime tijd wordt vermist. Hans wordt ingedeeld bij het 5-11 Regiment Infanterie en krijgt opleiding in Roermond en in Venlo. Vier maanden later, 28 februari 1948, vertrekt het bataljon met de Volendam naar de Oost, om na een zeereis van een maand aan land te gaan in de haven van Belawan, bij Medan op Sumatra. Hans behaalt uiteindelijk de rang van sergeant-majoor-instructeur. Het is niet bekend of Hans zijn broer uiteindelijk gevonden heeft; eind 1948 staat Theo in elk geval weer thuis voor de deur. Tijdens de Tweede Politionele Actie van 19 december 1948 tot 5 januari 1949 wordt het bataljon ingezet bij de verovering van Noord-Sumatra en ondervindt daarbij tot aan de wapenstilstand van 15 augustus 1949 fel verzet van separatistische groepen die vanuit Atjeh het gebied infiltreren. Ook na de wapenstilstand houdt het geweld aan; de Atjehers streven naar een eigen staat, ook onafhankelijk van Indonesië, en voelen zich niet gebonden aan de wapenstilstand tussen de Republikeinen en de Nederlanders. Tegen de achtergrond van deze voortgezette gevechten, sneuvelt Hans op 1 september 1949 in Bohorok, in de binnenlanden van Noord-Sumatra. Hij is 29 jaar geworden en rust op het Nederlands ereveld Leuwigajah in Cimahi.

Bron: Brabantse Gesneuvelden