Irene Marie Joanna Doornbos

Irene was koerierster voor het illegale Trouw. Ook raakte ze betrokken bij de voorbereidingen van een overval op een distributiekantoor in Sint Laurens. Dit kantoor fungeerde als centraal punt en had dus de grootste voorraad aan bonnen. Irene ging weken lang de gang van zaken na op het distributiekantoor. Naast voorbereidingen, wilde ze ook betrokken worden bij de daadwerkelijke overval. Na de succesvolle overval moest ze na herkenning in onderduik en kwam ze in Eindhoven terecht waar ze wederom in het verzetswerk terechtkwam en daar ook is overleden. September 1946 was op de algemene begraafplaats te Vlissingen een korte, sobere plechtigheid plaats. De burgemeester der stad, mr. Kolff, droeg aan de familieleden de steen over, die het graf dekt van wijlen mej. Irene Dorenbosch. Zij was in leven archivaris der gemeentelijke bibliotheek. Vooraf vertolkte de voorzitter der GOIW te Vlissingen, de heer J. Blankenburg, de gevoelens van haar vrienden uit het verzet. Zij herinneren zich nog goed het tragische moment, waarop het droeve nieuws, dat zij in Eindhoven, 5 april 1944, tijdens het vervullen van haar moedig verzetswerk, het leven had gelaten.
(Bron: Jan de Waal)

Ze overleed op 28 jarige leeftijd op 5 april 1944 aan difterie. Een goede verzorging was op het onderduikadres niet mogelijk.
Ze is op 03-10-1946 herbegraven in Vlissingen.

Bron: Herinner U de namen, Stichting 18 September.

Irene Doornbos (17-2-1916 tot 05-4-1944) was in de Tweede Wereldoorlog koerierster voor zowel de illegale krant Trouw als de LO, de grootste verzetsorganisatie die zich tussen 1942 en 1945 inzette voor onderduikers. Ze bracht kranten van drukkerij van Jacques de Smit uit Oost-Souburg naar contactadressen. Zij deed mee aan een overval van het distributiekantoor in Zeeland, in december 1943, waarna ze gezocht werd als ‘het meisje met de rode mantel’ en moest onderduiken. Zij stierf tijdens haar onderduik aan difterie, op 5 april 1944 en wordt als oorlogsslachtoffer beschouwd.

Bron: Vrouwen van Trouw.