Kamphuizen, polder 1852-1978

Op 30 maart 1566 richtten schout en ingezetenen van Rijnsburg en enige belanghebbenden uit Oegstgeest zich tot dijkgraaf en hoogheemraden van het hoogheemraadschap van Rijnland met verzoek om in een polder, gelegen tussen de Groene steeg en de Rijnsburgerdijk, strekkend van de Geest tot aan de Leidse- of Cleyweg, een windwatermolen te mogen bouwen. Tevens wilden de aanvragers in de Rijnsburgerdijk een stenen duiker maken om te kunnen uitwateren in de Vliet. De te stichten polder zou ongeveer 200 morgen groot worden. De aanvragers waren daar als onderhoudsplichtige al verbonden aan een watering. Het verzoek werd gedaan, omdat er vanwege verschillen van landhoogte zowel gebrek als overlast aan water was. Ook verklaarden de rekestanten dat zij de vergunning wilden hebben om "hen en hunne nakomelingen aan het onderhoud van molen en heultje te houden". Tot slot werd beweerd dat buiten hen "niemand er bij geïnteresseerd zou zijn of letsel van zou ondervinden." Maar daar vergisten zij zich in, want na de afkondiging van het gebruikelijke kerkgebod te Rijnsburg en Oegstgeest meldden zich 20 personen tegen het plan. Het werd dan ook niet uitgevoerd. Op 23 juni 1570 werd wel voor een kleiner stuk land in deze omgeving vergunning verleend voor het plaatsen van een molentje. Op 15 februari 1579 volgde opnieuw een verzoek van de schout van Rijnsburg en twee ingelanden een windwatermolen te mogen stellen in de "polder van Willem Keyser" tussen Rijnsburg en Oegstgeest om daarmee het water in de Rijnsburger Vliet te kunnen uitwerpen. Het was op de plaats waar twee paardemolens stonden, die door de vijand in brand waren gestoken. Ook hiertegen volgden bezwaren van veertien belanghebbenden. Daaronder waren er zeven die in 1566 ook tegen stemden. Maar nu werd wel vergunning verleend. Op de lijst van polders van 1641 komt deze polder waarschijnlijk voor als "polder aan Rijnsburgerdijk". Op 1 juli 1651 kreeg het bestuur vergunning om de polder te vergroten met een stuk tussen de Koelputterdijk en de Groene steeg, aan de Pastoorswatering. Bij de uitvoering van het werk werd de molen verplaatst. Een jaar later werd door het polderbestuur aan Rijnland gevraagd of dit het ambachtsbestuur van Oegstgeest wilde aansporen de boezemwateren rondom de polder behoorlijk te gaan schouwen en te laten schoonmaken. Simon Cornelisz. van Nes, die aanpalend aan de polder bij Endegeest een groot stuk land had, verkeerde regelmatig in problemen door wateroverlast. Daarom kreeg hij op 28 april 1668 vergunning om een staartmolentje te mogen stellen en kaden te verleggen. Zo ontstond hier dus een nieuw poldertje. In 1794 werd de Pastoorswatering bij de buitenplaats Greunerije voorzien van een aantal bochten in het kader van de aanleg van een park. Daarvoor moest de kade van de polder, nu genoemd "Kamphuyzer Hoffpolder" worden verlegd. De oostelijke grens van de polder werd gevormd door de kade langs de Pastoorswatering. Deze watering viel geheel buiten de polder en werd geschouwd door schout en kroosheemraden van het ambacht Oegstgeest.