Astaf

Marion Herbst werkte in haar productieve loopbaan als sieraadontwerper verschillende keren met textiel. Ze had daarbij een grote liefde voor borduurzijde. Dit sieraad-object Astaf bestaat uit twee metalen stokken, waaromheen diverse kleuren borduurgaren zijn gedraaid. De twee stokken worden verbonden door twee zwierige lijnen van garen. Astaf lijkt een voorloper van de serie Bâtons, die een jaar later zou volgen. Dit waren ook halssieraden waarbij stokjes omwikkeld werden met borduurzijde. De stokken zijn bevestigd aan een of twee strengen garen die op hun beurt om een zilveren pin geknoopt zijn. De colliers schommelen met iedere beweging van de drager mee. Aan de muur gehangen worden ze tot abstracte sculpturen. Het vrolijke en zeer kleurrijke oeuvre van eenling Herbst (Lingen an der Emst/D,1944- Veen,1995), waarin onder andere edelmetalen, glaskralen, perspex, doucheslang, giethars, staal, geweven materialen, papier-maché, hout, borduurgaren en zijde, zijn gebruikt, kenmerkt zich door een grote experimenteerdrift. Niet gehinderd door straffe regels of marktprincipes liet zij zich bij haar ontwerpen inspireren door onder meer de beeldhouwkunst, niet-westerse culturen, commedia dell'arte en de massacultuur. Haar werk kan worden samengevat in één term: non-conformisme. Herbst was van 1981-1992 leraar aan de Gerrit Rietveld Academie, waar ze zelf in 1968 was afgestudeerd. sieraadobject: stok (2x), met borduurzijde omwikkeld Marion Herbst werkte in haar productieve loopbaan als sieraadontwerper verschillende keren met textiel. Ze had daarbij een grote liefde voor borduurzijde. Dit sieraad-object Astaf bestaat uit twee metalen stokken, waaromheen diverse kleuren borduurgaren zijn gedraaid. De twee stokken worden verbonden door twee zwierige lijnen van garen. Astaf lijkt een voorloper van de serie Bâtons, die een jaar later zou volgen. Dit waren ook halssieraden waarbij stokjes omwikkeld werden met borduurzijde. De stokken zijn bevestigd aan een of twee strengen garen die op hun beurt om een zilveren pin geknoopt zijn. De colliers schommelen met iedere beweging van de drager mee. Aan de muur gehangen worden ze tot abstracte sculpturen. Marion Herbst (Lingen an der Emst/D,1944- Veen,1995) werd eind jaren zestig een van de meest eigenzinnige en rebelse in Nederland werkende sieraadontwerpers. Eind 1973 was ze een van de oprichters van de Bond van Oproerige Edelsmeden die met hun werk en statements de aandacht vroegen voor de bevrijding van het moderne sieraad. De mathematische en conceptuele uitgangspunten, die Herbst als "Hollands glad" betitelde, en de taboes van eind jaren zestig werden losgelaten. Frivoliteit en decoratie mocht weer. Niet het concept maar het materiaal wordt uitgangspunt voor een vrije verkenning van het sieraad. BOE was een kort leven beschoren maar een jaar later kreeg het initiatief een vervolg in de Vereniging van Sieraadontwerpers (VES), die tentoonstellingen organiseerde, een bulletin uitgaf en een informatiecentrum beheerde. Het vrolijke en zeer kleurrijke oeuvre van eenling Herbst, waarin onder andere edelmetalen, glaskralen, perspex, doucheslang, giethars, staal, geweven materialen, papier-maché, hout, borduurgaren en zijde, zijn gebruikt, kenmerkt zich door een grote experimenteerdrift. Niet gehinderd door straffe regels of marktprincipes liet zij zich bij haar ontwerpen inspireren door onder meer de beeldhouwkunst, niet-westerse culturen, commedia dell'arte en de massacultuur. Haar werk kan worden samengevat in één term: non-conformisme. Herbst was van 1981-1992 leraar aan de Gerrit Rietveld Academie, waar ze zelf in 1968 was afgestudeerd.