Steunt, als goede Nederlanders, Mussert in zijn zwaren strijd. Juist nu

De economische crisis in de jaren 1930 bracht vooral de kleine burgerij en de arbeiders tot wanhoop. Onder invloed van de grote werkloosheid en de bittere armoede stonden zij open voor allerlei antidemocratische bewegingen. De in 1931 opgerichte Nationaal-Socialistische Beweging (NSB) van Mussert leek een oplossing te bieden voor de geestelijke en economische malaise. De NSB groeide snel, sloeg in brede kring aan en haalde bij de verkiezingen in 1935 maar liefst 8% van de stemmen. Vele aanhangers realiseerden zich niet dat het uiteindelijke doel van deze fascistische partij de volstrekte ondergeschiktheid van het individu aan de staat en zijn doelstellingen was. De christelijke en socialistische organisaties zagen het gevaar en zetten de regering aan maatregelen te nemen. In 1936 kwam er een verbod op particuliere weerkorpsen. Het gold speciaal voor de Weerafdeling (WA) van de NSB. Door de antifascistische propaganda, de felle veroordeling van de kerken van het fascisme en de radicale opstelling van de NSB zelf (zoals het overnemen van de rassenleer van Hitler) verloor het nationaalsocialisme snel veld, maar tijdens de bezetting steunden nog velen de NSB en Duitsers. Na de Duitse inval kwam het parlement op non-actief te staan. De in 1941 geplande verkiezingen werden niet gehouden. Alle politieke partijen waren door de Duitsers verboden. De NSB was de enige partij die toegestaan was. In affiches propagandeerde de partij aansluiting bij het ‘nieuwe Europa’ en plaatste Engeland in een zwart daglicht. Bron: D.J. Elzinga en G. Verhoeven, Om de stembus. Verkiezingsaffiches 1918-1998, Amsterdam-Antwerpen 2002, p. 58-84