Foto's van de Canadair CL-44, Garland-Lincoln LF-1, DC-4, T-6 Texan

Mogelijk zijn onderstaande beschrijvingen passend bij de foto.Foto boven links: De Canadair CL-44 was een Canadees turbopropvliegtuig en vrachtvliegtuig op basis van de Bristol Britannia die eind jaren vijftig en begin jaren zestig door Canadair werd ontwikkeld en geproduceerd. Hoewel innovatief, werd slechts een klein aantal van de vliegtuigen geproduceerd voor de Royal Canadian Air Force (RCAF) (zoals de CC-106 Yukon) en voor commerciële operators over de hele wereld.Foto boven rechts: Garland-Lincoln LF-1.De LF-1 werd speciaal gebouwd in Glendale, Californië om een ​​Nieuport 28-jager uit de Eerste Wereldoorlog te vertegenwoordigen voor filmstuntwerk. Het vliegtuig, ontworpen door Claude Flagg, werd gebouwd in opdracht van Garland Lincoln, een piloot en leverancier van vliegtuigen voor filmwerk. Er werden drie exemplaren gebouwd.[1] Hoewel het qua uiterlijk vergelijkbaar is, is het vliegtuig korter dan de Nieuport die het repliceert, met een 200 pk (149 kW) radiale motor die veel krachtiger is. Andere wijzigingen waren de vervanging van een stalen buisframe en een bovenvleugel uit één stuk zonder tweevlakshoek.[1]Foto's links onder:De Douglas DC-4 is het eerste viermotorige verkeersvliegtuig dat werd ontwikkeld en gebouwd door de Douglas Aircraft Company. Het heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog veelvuldig dienstgedaan voor militaire doeleinden, en daarna wereldwijd als passagierstoestel voor diverse luchtvaartmaatschappijen. In zijn militaire rol had het toestel de type-aanduiding C-54 Skymaster bij de luchtmacht, en R5D bij de marine. Het eerste toestel, een C-54, vloog op 14 februari 1942. Foto's rechts onder : De North American Aviation T-6 Texan is een Amerikaans eenmotorig geavanceerd trainervliegtuig dat wordt gebruikt om piloten op te leiden van de United States Army Air Forces (USAAF), United States Navy , Royal Air Force , Royal Canadian Air Force en andere luchtmachten van de Britse Gemenebest tijdens de Tweede Wereldoorlog en tot in de jaren zeventig. Ontworpen door North American Aviation , is de T-6 bekend onder verschillende aanduidingen, afhankelijk van het model en de werkende luchtmacht. Het United States Army Air Corps (USAAC) en USAAF noemden het de AT-6 , deUnited States Navy de SNJ , en British Commonwealth Air Forces de Harvard , de naam waaronder het vooral buiten de VS bekend is. Vanaf 1948 noemde de nieuwe United States Air Force (USAF) het de T-6 , met de USN in 1962. Het blijft een populaire oorlogsvogel die wordt gebruikt voor airshow- demonstraties en statische vertoningen. Het is ook vaak gebruikt om verschillende historische vliegtuigen te simuleren, waaronder de Japanse Mitsubishi A6M Zero . In totaal zijn er 15.495 T-6's van alle varianten gebouwd.