Archief van de familie Van der Mieden, 1626-1985

Bereik en inhoud De geschiedenis van de familie Van der Mieden begint bij Aerien Dircxsz., die al begin zeventiende eeuw als schoenmaker in Alkmaar werkte. De familienaam ‘van der Mieden’ komt in dit archief echter pas voorbij in het testament van de zoon van Aerien, Dirck Adriaansz. genaamd. De familie werkte zich gedurende deze eeuw steeds meer omhoog op de sociale ladder. Zo hoog zelfs, dat het achterkleinkind van Aerien, Aris van der Mieden, in 1727 benoemd werd tot – een van de - burgemeesters van Alkmaar. Ook zijn zonen leken een voorspoedige carrière in het verschiet te hebben liggen. Zoon Jacob Coren van der Mieden werd benoemd tot baljuw van de Nieuwburgen en zoon Adriaan was een raadsheer van het Hof van Holland, Zeeland en Westfriesland. Tot er een zaak werd aangespannen tegen Jacob Coren wegens machtsmisbruik. Hij moest hierdoor niet alleen uit Alkmaar vluchten, maar ook de positie van zijn broer werd hiermee op het spel gezet. Gelukkig werd Willem IV in 1748 erfstadhouder. Hij zorgde er voor dat Adriaan zijn positie bij het Hof terugkreeg. Voor Jacob Coren kwam de hulp echter te laat, hij overleed in 1751. Adriaan ging het echter nog beter af; hij werd president van het Hof en kreeg vier kinderen . Eén van deze kinderen noemde hij Aris, naar zijn vader. Hij werd net als zijn opa, benoemd tot burgemeester van Alkmaar in 1757. Desalniettemin verruilde hij dit ambt hetzelfde jaar nog voor de functie van secretaris van de Staten van Holland. In 1779 verruilde hij West-Europa voor West-Afrika om te gaan werken op fort Crevecoeur in huidig Ghana. Het fort werd gebruikt voor de handel van de West-Indische Compagnie in tot slaaf gemaakte mensen. In een door hem geschreven verslag valt te lezen dat het fort tijdens zijn verblijf werd veroverd door Engelse troepen, waarna hij werd gevangengenomen door een Afrikaanse koning. Hij weet te ontsnappen en vindt dan via Zuid-Amerika zijn weg terug naar Nederland. Verder biedt dit archief veel stukken betreffende Joan Pieter Frans van der Mieden (1836-1915), een kleinzoon van een broer van Aris. Joan Pieter Frans werd op elfjarige leeftijd heer van opmeer, na het overlijden van zijn vader. De heerlijkheden werden in feite opgeheven na de inwerkingtreding van de Grondwet van 1848 en de Provinciewet van 1850, waarbij de heerlijke rechten tot benoeming van overheidsfunctionarissen werden afgeschaft. Joan Pieter Frans werd eerst benoemd tot kantonrechter in Zaandam, toen in Alkmaar en uiteindelijk in Middelburg. In 1902 werd hij verheven in de Nederlandse adel, op grond van zijn afstamming van een van de patricische regeringsgeslachten van de stad Alkmaar. Veel archiefstukken gaan over de toevoeging van “van Opmeer” aan de geslachtsnaam. Zijn zoon Henri Paul (geboren in 1870) trouwt in 1895 met Maria Adriana Snouck Hurgronje. Het jaar daarvoor is hij vertrokken naar Batavia, in dienst van het Oost-Indische leger. Hij moet deelnemen aan de oorlog met Atjeh van 1896 tot 1900, waarvoor hij een eervolle vermelding zal krijgen. In dit archief is hierom zowel informatie te vinden over de familie Snouck Hurgronje als de Atjeh-oorlog. Daarnaast betreft het archief stukken over diverse familieleden, deze zijn onderverdeeld in eeuwen.