Collectie 229 J.M. de Booy

Na een tijd als beroepsofficier bij de marine werkzaam te zijn geweest maakte J.M. de Booy (1885-1969) na de Eerste Wereldoorlog de overstap naar het bedrijfsleven en werkte voor de Bataafsche Petroleum Maatschappij (BPM). In 1937 werd hij directeur van de 'Koninklijke'. In mei 1940 week De Booy uit naar Londen, waar hij al snel een vooraanstaande positie innam in de Nederlandse gemeenschap. Hij was bestuurslid van de Netherlands Shipping and Trading Comité, een van de oprichters van het Prins Bernhard Fonds en lid van de Buitengewone Raad van Advies voor de Nederlandse regering. Op 31 mei 1944 werd De Booy minister van Scheepvaart en Visserij. In het derde kabinet Gerbrandy (februari-juni 1945) was De Booy zowel minister van Scheepvaart en Visserij als minister van Marine en in het kabinet Schermerhorn-Drees (juni 1945-juli 1946) was De Booy opnieuw minister van Marine en van Scheepvaart en Handel. December 1948 werd De Booy hoofd van de Nederlandse Militaire Missie (NMM) in Berlijn. Van april 1951 tot zijn pensionering in december 1952 was De Booy de eerste Nederlandse ambassadeur in Bonn bij de Bondsrepubliek Duitsland (BRD). Het archief bevat materiaal over de contacten van J.M. de Booy met het Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force (SHAEF) van Eisenhower, november 1944-januari 1945; brieven en memo's in zijn hoedanigheid van minister van Scheepvaart en Marine en dagboeken uit de periode 1948-1950 als hoofd van de Nederlandse Militaire Missie.