Dagboek Takkenberg, Maria

De auteur woont tijdens de hongerwinter in Amsterdam. Ze werkt op kantoor van een winkel. Er is niet genoeg gas, elektriciteit, voedsel en brandstof. Er zijn geen films, geen trams, douches of badgelegenheden. Kleding is niet te koop, brood en aardappelen zijn op rantsoen. Men heeft het koud en heeft honger, de bloemen staan op de ruiten. "Wat is eten belangrijk voor ons geworden" merkt ze op. Op aanplakbiljetten van de verzetsbeweging worden de mensen opgeroepen zich niet te melden voor de arbeidsinzet. In de stad gekapte bomen worden gebruikt als brandstof en men eet suikerbieten. Ondervoede kinderen worden geëvacueerd naar Friesland. Men gaat vroeg naar bed om brandstof te sparen. Er komen goede berichten van het Russische front. Eind januari gaan kinderen bedelend om voedsel langs de huizen. Scholen worden gesloten in verband met de kou. De vuilnis wordt per slede naar de vuilnisboot gebracht. Men begraaft meerdere mensen tegelijk. Rioleringen raken verstopt en begin februari 1945 liggen bergen afval op straat. Het duurt nu weken voordat iemand begraven wordt. Na de suikerbieten komen bloembollen op tafel. Zaterdags doet ze de huishouding. Er zijn geruchten over razzia's. Het hout wil niet branden, omdat het te nat is. Onbewoonde huizen worden afgebroken voor brandstof. Eind februari wordt de IJsellinie afgesloten, zodat het gebied daarachter onbereikbaar wordt. 27 Februari 1945 komt er brood uit Zweden. Den Haag wordt gebombardeerd op 8 maart 1945. Op het Leidseplein worden fietsen in beslag genomen. Na de aanslag op Rauter worden mensen als represaille doodgeschoten. Al haar kleren worden te wijd.De geallieerden maken vorderingen op alle fronten en de hoop op bevrijding groeit. Het Rode Kruis geeft voedselhulp en er is weer Zweeds wittebrood. Er worden door de illegaliteit nu anti-Duitse proclamaties aangeplakt of berichten met het laatste nieuws. De voedselsituatie verbetert, het paasontbijt is feestelijk en er staan zelfs bloemen op tafel. Met de andere straatbewoners ondertekenen ze een petitie aan de gemeente voor verbetering van de vuile toestand op straat. April 1945 is het oosten van het land bevrijd. Er zijn weer fietsenvorderingen en ze gaat uit voorzorg lopend naar haar werk. Dit kost haar schoenzolen, war geen reparatiemogelijkheden voor zijn. Op de kaart houden ze met gekleurde spelden de bevrijding van Nederland bij. Tijdelijk verslechtert de voedselsituatie. Begin mei worden voedselpakketten uitgeworpen. Allerlei geruchten doen de ronde. Berlijn is gevallen.