Dossier - Brandes, Kornelis

Kornelis Brandes (Meliskerke 1902-Sachsenhausen 1942) werd op 14 juli 1941 in Haarlem opgepakt wegens betrokkenheid bij de Ordedienst, een van de eerste verzetsgroepen in Nederland. Als beroepsmilitair beschikte hij over wapens en onderhield vanuit Sassenheim met een geheime zender contact met Engeland. Kornelis Brandes werd tijdens het eerste OD-proces ter dood veroordeeld. Deze straf werd voltrokken op 3 mei 1942 op de executieplaats in het Duitse kamp Sachsenhausen. Als eerbetoon wordt zijn naam vermeld op de Erelijst van Gevallenen, die als monument in de hal van de Tweede Kamer ligt. Zijn zoon, Antonius Petrus Brandes, was decennialang de trouwste bezoeker van de studiezaal van het RIOD, later het NIOD.