Ernst Cahn. No. 307.

Ernst Cahn. No. 307. Geboorteplaats: Remagen (Duitsland) Geboortedatum: 27-07-1889 Plaats van overlijden: Waalsdorpervlakte Datum van overlijden: 3 maart 1941 Beroep: koopman Groep: verzet Ernst Cahn was een Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog. Cahn was koopman en samen met Alfred Kohn eigenaar van de ijssalons Koco in de Van Woustraat en de Rijnstraat te Amsterdam. Beide mannen waren Joodse vluchtelingen afkomstig uit Duitsland. Vanuit de ijssalon in de Van Woustraat werden verzetsactiviteiten georganiseerd, de salon was de thuisbasis voor Joodse knokploegen en het verzet tegen de anti-Joodse rellen van februari 1941 werd vanuit de salon georganiseerd. Op 19 februari 1941 werd de ijssalon min of meer toevallig overvallen door de Grüne Polizei, waarbij een flinke knokpartij ontstond waarbij ammoniakgas is vrijgekomen. Het is onduidelijk of er met voorbedachte rade een installatie was aangebracht of dat het louter een ongeluk was waarbij een Duitser per ongeluk een fles ammoniak, benodigd ter bereiding van ijs, heeft omgestoten. Er zijn belastende en ontlastende verklaringen omtrent de gebeurtenissen bij ijssalon Koco. Cahn en Kohn werden gearresteerd en gevangengezet en er werden buurtrazzias gehouden, wat de aanleiding zou worden voor de februaristaking. Tot 3 maart 1941 zat Cahn in de gevangenis van Scheveningen (Oranjehotel), waar hij ondanks marteling weigerde de naam van de monteur van de ammoniakinstallatie te noemen. Ernst Cahn was de eerste verzetsstrijder die op de Waalsdorpervlakte werd doodgeschoten. Na de oorlog werd in Amsterdam-Osdorp een straat naar Cahn vernoemd; de Ernst Cahnsingel. Tevens is brug 401 tussen de Rijnstraat en van Woustraat de Cahn en Kohnbrug genoemd. In 1985 werd over de gebeurtenissen in de oorlog rond de ijssalon een speelfilm gemaakt onder regie van Dimitri Frenkel Frank onder de titel De IJssalon. Ernst Cahn heet in deze film Otto Schneeweiß.