Archief van Betsij Henriette (Betty) Trompetter (Hoogeveen, 27 februari 1917 - Voorburg, 23 april 20...

Archief van Betsij Henriette (Betty) Trompetter (Hoogeveen, 27 februari 1917 - Voorburg, 23 april 2003) Schuilnamen: Christina Cornelia de Hoog (Tineke), Hillegonda Annetta Alia (Gon) van der Laan. Verzetsdeelneemster. In 1945 gehuwd met Albert Henry van der Harst. Haar ouders (Roselina van Wijnbergen en David Joël Trompetter) en beide broers (Joël en Bram) werden in de nacht van 2 op 3 oktober 1942 in Hoogeveen op racistische grond gearresteerd en na een verblijf in Westerbork op transport gezet naar kamp Auschwitz. Haar ouders werden op 5 november 1942 kort na aankomst in Auschwitz vergast, Joël overleed op 17 maart 1944 in Auschwitz, Bram kwam op 21 januari 1945 om bij een ‘dodenmars'. Haar zus Henny werd via Westerbork op transport gezet naar Theresienstadt en uiteindelijk in Kratzau bevrijd. Toen haar familie gearresteerd werd woonde Betty Trompetter in de Viottastraat te Amsterdam. Door onder te duiken wist ze aan de razzia's te ontkomen. Op 28 november 1942 dook ze onder in pension 'De Roo' in Ugchelen, waar ze haar toekomstige echtgenoot Albert Henry van der Harst leerde kennen. Op 4 maart 1943 vertrokken ze, begeleid door Johannes Post van de verzetsgroep KP naar een onderduikadres in Rijnsburg. Op verzoek van Post besloot ze later koerierster voor het verzet te worden. Zij reisde door het hele land, wisselde informatie uit en bezorgde bonkaarten, valse identiteitsbewijzen en wapens. In de onderduik maakte Betty gebruik van een persoonsbewijs van Christina Cornelia de Hoog ('Tineke'). Later kreeg ze een persoonsbewijs van Hillegonda Annetta Alida van der Laan ('Gon'). Ze heeft meegewerkt aan de overval op het Huis van Bewaring aan de Amsterdamse Weteringschans. Deze overval is verraden. Ze werd 14 juli 1944 in de Amsterdamse Kinkerstraat opgepakt en gevangengezet in het Huis van Bewaring aan de Amstelveenseweg. Hier ontdeed zij zich van bezwarende documenten, die zij in haar corset droeg. Eind deze maand is ze naar Kamp Vught gebracht, vanwaar ze op 6 september 1944 naar Ravensbrück werd gebracht. Hier verrichtte ze ondermeer werk als stratenmaker. Na ongeveer een maand werd ze naar Dachau vervoerd waar ze op 15 oktober 1944 aankwam. Met haar medegevangenen liep ze dagelijks naar de AGFA-Kamera Werke fabriek nabij München. Hier moest ze zelfontspanners voor afweergeschut inregelen. Haar Joodse identiteit bleef onbekend. Na de bevrijding, die voor haar kwam op 30 april 1945, werd ze twee weken opgevangen in Parijs, waar zij en haar lotgenoten als helden werden onthaald. Bij aankomst in Nederland was niets geregeld. Zijn woonde na haar terugkeer in Amsterdam. Op een driehoekig stuk groen textiel heeft zij de namen en data van haar gevangenissen in wit geborduurd: [gevangenis] Amstelveenseweg, Vught, Den Bosch, Ravensbrück (met een rode driehoek met een ‘N’) en Dachau. Bij het laatste kamp ontbreekt een einddatum. In het geheel van 3 augustus 1944 tot de bevrijding, 30 april 1945. Het archief behelst de geborduurde doek, de kampnummers '123220' en '66950', een rode driehoek met opschrift ‘N’, een adresboekje in de vorm van samengebonden rondjes en enige documenten betreffende haar repatriëring.