Erfgoed van de Oorlog, Bystander Memories, interview RG-50.570.0001

De geïnterviewde werd geboren op 15 april 1921. Vanaf 1943 kwam hij voor de Duitse Hans Calmeyer te werken. Deze Calmeyer moest een oordeel vellen wanneer er onduidelijkheid was omtrent de afstamming van Nederlandse Joden. De geïnterviewde vertelt hoe hij het vertrouwen had van Calmeyer en vertelt hoe hij, onder andere door middel van vervalsingen, probeerde zoveel mogelijk Joden als niet-Joods zijnde te verklaren. Hij vertelt specifiek over de lotgevallen van de Portugese Joden. Hij moest voor zijn werk voor Calmeyer wekelijks naar Westerbork om samen met kampcommandant Gemmeker te oordelen over de Joodse afkomst van specifieke gevangenen. In Westerbork werd hij eveneens gedwongen de zogeheten Calmeyerlijst te halveren. Na de oorlog is hij betrokken geweest bij de zogenoemde rechtsherstelzaken, waar hij veel levendige anekdotes over vertelt. The interviewee was born on 15 April, 1921. From 1943 onwards he worked for the German official Hans Calmeyer. Calmeyer decided on questions of descent of Dutch Jews in cases where there was uncertainty about this. The interviewee describes how he won Calmeyer’s trust and tells us how he attempted - among other things through falsifications - to declare as many Jews as possible to be non-Jews according to Nazi definitions, so they would escape deportation. He talks specifically about the experiences of the Portuguese Jews. His work for Calmeyer meant he had to go to Camp Westerbork every week, in order to decide, together with the camp commander Gemmeker, about the Jewish descent of a specific prisoner there. In Westerbork he was also forced to reduce the so-called ‘Calmeyerlijst’ (list of names of Jews who had been declared non-Jewish) by half. After the war he was involved with many so-called restitution of rights cases, about which he tells many lively anecdotes.