Getuigen Verhalen, Reis van de Razzia, interview met de heer J.C. Kramer

Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden. De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’. Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk". De heer J.C. Kramer De vader van de heer J.C. Kramer had geprobeerd een onderduikadres voor zijn zoon te vinden. Dat was niet gelukt waardoor de heer Kramer de volgende dag mee moest met de razzia. Met een groep is hij naar Utrecht gelopen en kwam daar in Tivoli terecht. Een aantal mannen werd op transport gesteld naar Kamp Amersfoort. De heer Kramer wilde dat koste wat kost vermijden, en met hulp van het Rode Kruis is hij in het Militair Hospitaal terecht gekomen en vandaar bij een schoonzus van zijn moeder op de Amsterdamsestraatweg. Met een man is hij terug gelopen naar Rotterdam.