complete pot

In de Tweede Wereldoorlog is in de Konijnswarande een klein grafveld uit de vroege ijzertijd, van 750 tot 500 voor Chr., ontdekt. Een fraaie vondst is een complete pot met zgn. Kalenderbergversiering. De pot is lange tijd gebruikt in het dagelijks huishouden, maar zou uiteindelijk een heel andere functie krijgen. Toen een persoon die in de nabijgelegen nederzetting overleed, werd deze in zijn/haar beste kleren gestoken. Wellicht had die zelfs een bronzen armband of fraaie ketting. De overledene werd opgebaard, en met een kar of te voet door de familie en andere leden van de gemeenschap naar het grafveld gebracht. Deze plek, waar de voorouders van deze prehistorische bewoners begraven lagen, vormde het centrale punt van de lokale gemeenschap. Op deze plek werd de dode gecremeerd op een brandstapel. Niet alleen de kleding en sieraden gaven de overledene een bepaalde sociale status, maar bijvoorbeeld ook de gebruikte houtsoorten die werden uitgekozen om de brandstapel mee op te bouwen. Eiken groeiden bijvoorbeeld toen nog volop in de streek en werden als heilige bomen beschouwd, en lang niet in elke brandstapel werd eikenhout gebruikt. Wanneer het vuur was uitgewoed, werden de botresten voorzichtig verzameld en in een pot gedaan, die nu als urn werd gebruikt. Deze werd in een ondiepe grafkuil begraven, waarna hier een kleine, lage heuvel over werd opgeworpen.