Dagboek van Dina Verveer (1915-1993) bijgehouden tijdens haar onderduik, 1942-1943

Dina Verveer schrijft veel over haar onderduik. Via zekere Otto en An is ze aan die onderduikplek gekomen. Maar ook berichten over de moord op de joden dringen door. Haar moeder en twee zusters zijn dan zoals ze zelf reeds weet op transport. Op 26 november 1942 schrijft ze: ''Haast moet ik zeggen dat we "helaas" de berichten vanavond goed hebben kunnen verstaan want ze waren onheilspellend. Als je nl. hoort dat alle joden in Polen voor het einde van 1942 moeten zijn uitgeroeid en dat sedert september al 1.000.000 is uitgeroeid dan vraag je je af waarom zijn we niet allemaal te gelijk gegaan. wat voor waarde heeft het leven nog met een dergelijk vooruitzicht."