Namiestnik Rzeszy Okręgu Gdańsk - Prusy Zachodnie

Okręgi Rzeszy (Reichsgau) jako jednostki administracji państwowej wprowadzone zostały na obszarze części Rzeszy Niemieckiej mocą ustawy sudeckiej z 14 IV 1939 r. Od tego roku stały się równocześnie jednostkami administracji partyjnej i administracyjnej. Na podstawie dekretu Hitlera z 8 października 1939 r. zachodnie i północne tereny Polski włączono do Rzeszy Niemieckiej. Z połączonego terytorium Wolnego Miasta Gdańska, fragmentu Prus Wschodnich oraz północnej części województwa pomorskiego utworzono Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, który został podzielony na trzy rejencje: gdańską, bydgoską i kwidzyńską. Organem władzy państwowej w Okręgu Gdańsk-Prusy Zachodnie był Namiestnik Rzeszy (Reichsstatthalter), łączący równocześnie funkcję zwierzchnika partii (Gauleiter). Namiestnikiem Rzeszy Okręgu Gdańsk-Prusy Zachodnie przez cały czas jego istnienia był Albert Forster. W jego gestii znajdował się nadzór nad administracją w Okręgu łącznie z finansami, sprawiedliwością, propagandą i policją, z wyłączeniem poczty i kolei, które zachowały samodzielność. W ramach pełnionych obowiązków Namiestnik miał prawo wydawania aktów prawnych w formie zarządzeń. Jego działalność została zakończona wraz z upadkiem III Rzeszy w 1945 r. Zarządzenia wewnętrzne 1939-1944, sygn. 1-3; rozporządzenia Ministerstw Spraw Wewnętrznych, Finansów i Wyżywienia Rzeszy 1943, sygn. 4; korespondencja 1940-1945, sygn. 5-7; zmiana nazw miejscowości na niemieckie 1939-1943, sygn. 8-19; postępowanie z papierami wartościowymi 1939-1945, sygn. 20-21; ubezpieczenia od powodzi na Żuławach 1944, sygn. 22; ustalanie przynależności narodowej ludności 1944, sygn. 23; akta organizacyjne 1939-1941, 24-26; wyposażenie biur 1943, sygn. 28; sprawy personalne 1939-1942, sygn. 27, 29.