Amsterdam, monument op het Centraal Station

Het monument op het Centraal Station te Amsterdam is opgericht ter nagedachtenis aan de Nederlandse sergeant Willem Zeeman die hier op 7 mei 1945 om het leven is gekomen. Op 7 mei 1945 waren de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten (BS) met man en macht bezig de stad in handen te krijgen. De bezetter was inmiddels verslagen, maar had zich verschanst in een aantal gebouwen, waaronder het Victoria Hotel tegenover het Centraal Station. Het station was 's ochtends om 11 uur door de BS afgesloten om Duitse vernielingen te voorkomen. In het station bevonden zich 200 mannen van de Duitse spoorwegtroepen. Zij waren door de BS ontwapend en ondergebracht in een machineloods. Op een van de perrons stond een trein klaar waarmee de Duitse soldaten zouden worden afgevoerd. Om half vier rukte de Duitse Grüne Polizei met zo'n dertig man op naar het station. Toen zij ontdekten dat het station door de BS was bezet, openden zij het vuur. Vanuit een bovenverdieping hadden de leden van de BS een goed uitzicht op het Stationsplein. Met hun buitgemaakte geweren, schoten ze op de Duitse soldaten die probeerden via de westelijke ingang het station binnen te komen. Vlak voor de komst van de Duitsers was sergeant Willem Zeeman van de BS met een bericht van de districtscommandant in het station gearriveerd. Hij ging naar de politiepost, omdat daar een telefoon hing. Toen Duitse soldaten de post probeerden te forceren, moest Zeeman vluchten. Hij wilde zich via de bagageruimte in de hal terugtrekken, maar trof daar Duitse politie aan. Hij schoot een van hen neer en werd vervolgens door een schot in zijn achterhoofd getroffen. Zeeman was 22 jaar. Aan het schieten kwam een eind toen BS-commandant Overhoff en een Duitse commandant bij het Victoria Hotel arriveerden en zij de opdracht tot een onmiddellijk staakt-het-vuren gaven. Tijdens het gevecht op het treinstation zijn aan Duitse zijde zeventien doden en veertig gewonden gevallen.