Brief van Ella aan Hubert dd 25-05-1946

Brief van Ella aan Hubert dd 25-05-1946Ella wil de gewoonte uit de oorlogsjaren weer oppakken en schrijft Hubert een lieve brief. Zij zoekt hem de hele dag en weet niet waar hij is. Misschien in Heilbronn of Künzelsau? Hoe leeg en uitgestorven het is kun jij je niet voorstellen. Nu pas merkt ze hoe zelfstandig de drie grootsten al zijn. Het naaiwerk helpt haar erdoor. Zij wil hem alles laten zien. Met koken heeft ze niiet veel werk omdat er naast aardappelen niet veel te koken is.Vrijdag werd voor volwassenen 1/4 pakje boter en voor kinderen 25 gram boter opgeroepen. Op zaterdag werd dit ingetrokken. Gelukkig had ik mijn deel al gehaald. Hopelijk wordt ik vlug verlost. Ik speel met de gedachte de kinderen ook nog weg te geven. Traute naar Tante Hedewig, Sighild naar Lehrensteinfeld en Hubertle naar de grootouders. Dat voor het geval dat het nog lang duren zou. Bedenk a.u.b. of jij ze halen kunt?Op het schoolplein is een draaimolen en schuitjes opgebouwd. Gisteren mochten ze er voor het eerst in. Ze waren opgewonden. Je zult het gaan zien op de tekeningen die de kinderen voor je gemaakt hebben.Eigenlijk hadden ze voor vandaag de "Bodensee" reis gepland maar het regende dat het goot. Bij goed weer wordt dat op hemelvaart gehouden. Ik verheug me erop als een klein kind. Doordat ze het niet druk heeft kan ze meer aandacht aan de opvoeding van de kinderen schenken. Zo besteden we systematisch aandacht aan het stil zijn bij het eten en goede tafelmanieren. Ik hoop dat je er iets van merkt als zij komen.Nu is het bedtijd. Maar niemand zal de arm om me heen slaan en het lieve en vertrouwde "Welterusten" fluisteren. Ik zal blij zijn als we allemaal weer samenzijn.Doe iedereen een de groeten van mij.