Quarlespolder, 1953-1959

Inleiding De Quarlespolder, groot 481.14.92 ha, met een belastbare oppervlakte van 422.79.70 ha, werd in 1949 bedijkt. De buitengronden van het Sloe werden in 1871 door de ambachtsheren van 's-Heer Arendskerke verkocht aan de Staat. In 1871 werd het Sloe af gedamd in verband met de aanleg van de spoorlijn van Roosendaal naar Vlissingen, Met deze afdamming scheen er een gunstige toestand geschapen voor de aanslibbing, welke bevorderd werd door de afdamming van doodlopende kreken en de aanleg van slikvangers, doch die tot 1924 slechts langzaam plaats vond. In 1925 werd er een proef genomen met het voor soutwater ongevoelige grassoort Spartina townsendi en in de volgende vijf jaren werden de gronden een meter hoger. Het eerste bedijkingsplan, dat door de oorlog niet is uitgevoerd, dateerde uit 1942. In 1949 begon het onder de Rijkswaterstaat ressorterende Technisch Bureau der Domeinen met de bedijking en op 18 augustus werd de dijk gedicht. De polder werd naar de in 1948 afgetreden Commissaris der Koningin Jhr. Mr. J.W. Quarles van Ufford vernoemd. Bij het Koninklijk Besluit van 30 maart 1953, no. 17 werd de polder opgericht en op 1 mei 1954 nam het dagelijks bestuur het beheer en bestuur van de polder over van de Rijkswaterstaat, Technisch Bureau der Domeinen. De Staat bleef de enige eigenaar van de polder. De Quarlespolder verleende doortocht aan het oppervlaktewater van de Jacob- en Zuid-Kraaijertpolder, dat via de uitwateringssluis van de Quarlespolder in de zuidelijke dijk, op het Zuidsloe geloosd word. De polder werd opgeheven en opgenomen in het per 1 januari 1959 nieuw gevormde waterschap De brede watering van Zuid-Beveland. Toch loopt het archief nog verder, doordat het dagelijks bestuur de lopende zaken in 1959 afhandelde. Literatuur Provinciale almanak, 1958. Provinciaal blad 1953 no. 15. A, de Smit, De burgerlijke en kerkelijke geschiedenis van 's-Heer Arendskerke, 2e deel, blz. 82 e.v.