Otto Cornelis Wafelbakker

Ook bekend als: Otto Wafelbakker

Otto wordt geboren op 22 oktober 1892 in Breda als oudste van de vier kinderen van Cornelis Wafelbakker en Mathilda den Bouwmeester. Hij trouwt in 1919 te Rheden met Maria Schrader en vertrekt met haar naar Nederlands-Indië, waar hij hoofdopzichter wordt van de Semarang-Cheribon Stoomtram Maatschappij (S.C.S.). Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen om Oost-Azië te overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Otto opgeroepen voor dienst bij het KNIL en ingezet bij de verdediging van Java. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd en dwingen op 8 maart 1942 in Bandoeng het KNIL tot overgave. Samen met duizenden andere Nederlandse militairen wordt ook Otto dan vermoedelijk afgevoerd naar de Javaanse kampen. Over zijn eventuele gevangenschap gedurende de oorlogsjaren is niets bekend, maar ook Otto zal dan een mensonterende behandeling hebben ondergaan. De leefomstandigheden in de kampen zijn berucht slecht met karige voeding, gebrek aan medicijnen en stelselmatige mishandeling door de bewakers. Overbevolkt en onhygiënisch als de kampen zijn – vaak ondergebracht in gevorderde kazernes, kloosters of schoolgebouwen – vallen veel slachtoffers ten prooi aan besmettelijke ziekten. Otto maakt de Japanse capitulatie op 15 augustus 1945 nog mee, maar als twee dagen later de onafhankelijkheid van Indonesië wordt uitgeroepen, wordt hij in het kader van de Bersiap (‘wees paraat’) als een vijandelijk element in gevangenschap gehouden, óf opnieuw vastgezet. Hij overlijdt op 7 oktober 1945 in Krandji ten oosten van Batavia. Het is niet duidelijk of hij slachtoffer is geworden van de Bersiap zelf, of dat hij alsnog is bezweken aan de gevolgen van jarenlange Japanse krijgsgevangenschap. Otto is 52 jaar geworden. Ook zijn jongere broer Jacobus (Ko), arts en directeur-geneesheer, heeft in Japanse krijgsgevangenschap gezeten, maar heeft het voor zover bekend wel overleefd.

Bron: Brabantse Gesneuvelden