Nicolaas Marinus Fruijt van Hertog

Ook bekend als: Nico

Nico wordt geboren op 10 december 1912 in Made en woont in Zevenbergen, waar hij werkt als matrassenmaker. Het militaire leven trekt hem al op jonge leeftijd. Na zijn achttiende verjaardag dient hij enkele jaren als vrijwilliger bij het Landstormkorps in Bergen op Zoom. Van 1932 tot 1936 vervult hij zijn dienstplicht, en neemt daarna verschillende malen deel aan herhalingsoefeningen. Vanwege de voormobilisatie keert Nico in 1939 terug bij zijn eenheid, 3-I-27 Regiment Infanterie. Dit bataljon bereidt de verdedigingsposities van de Peel-Raamstelling voor en is belast met de bewaking ervan. Op 1 maart 1940 is Nico tamboer van zijn bataljon geworden. Als op 10 mei van dat jaar de Duitse inval plaatsvindt, moet Nico’s eenheid de stellingen aan het Defensiekanaal in sector Deurne verlaten. Per vrachtwagen trekken de mannen zich westwaarts terug, terwijl Duitse jagers hen voortdurend onder vuur nemen, zodat ze telkens van en op de vrachtwagens moeten springen. Op de Oirschotseweg bij Moergestel wordt het konvooi opnieuw aangevallen. Nico en zijn dienstkameraad Van Beveren springen opnieuw van de wagen en duiken de struiken in. Als de kogelregen voorbij is, gaat Van Beveren op zoek naar Nico. Hij vindt hem bewusteloos in de struiken met een ernstige verwonding aan zijn been. Nico wordt door Van Beveren en drie kameraden naar een nabijgelegen boerderij gebracht, waar een gewondenpost is ingericht. De dokter denkt dat Nico het wel zal halen, maar zijn toestand verslechtert plotseling. Nico komt nog even bij kennis, maar weet dat hij gaat sterven. Van Beveren probeert hem te troosten, maar moet hem uiteindelijk achterlaten. Diezelfde dag nog bezwijkt Nico aan zijn verwonding. Hij is 27 jaar geworden en laat een weduwe en een jonge dochter achter.

Bron: Brabantse Gesneuvelden