Hendrikus Hubertus Janssen

Henri Janssen, geboren rond 1889, verhuisde op jonge leeftijd met zijn gezin naar België. In 1919 trouwde hij in Kerkrade en werkte toen als mijnwerker. Rond 1927 werd hij zeeman en leefde een zwervend bestaan, vaak werkloos tijdens de crisisjaren dertig. Hij sloot zich aan bij de International Transportworkers Federation en de Communistische Partij van Nederland. In 1937 sloot Henri zich aan bij de Internationale Brigades in de Spaanse Burgeroorlog. Hij stak met andere vrijwilligers de grens over bij Setcases en werd op 4 juli 1937, vlak voor zijn 48ste verjaardag, opgenomen in de strijd. Hij vocht in zowel de XIde als de XVde Brigade en nam mogelijk deel aan de slag om Brunete en de zware gevechten rond Teruel en de Alfambra-vallei. Tijdens het nationalistische Aragonoffensief in 1938 raakte hij gewond en werd hij opgenomen in een hospitaal. Na de splitsing van de Spaanse Republiek werd hij ingedeeld als korporaal in het 42ste bataljon van de XIde Brigade in Catalonië. In de zomer van 1938 vocht hij mee in het Ebro-offensief, waar hij opnieuw gewond raakte. Vanwege zijn verwondingen en leeftijd (49 jaar) werd hij in oktober 1938 door de Spaanse regering gerepatrieerd naar Amsterdam. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Henri in 1941 door het Gewestelijk Arbeidsbureau gedwongen om in Duitsland te werken, eerst bij een kolenhandel in Wilhelmshafen en vanaf 1942 als stoker op de Rijnvaart. Na de oorlog werkte hij als ijzerwerker. Henri Janssen overleed op 60-jarige leeftijd in Amsterdam. Zijn lange afwezigheid had geleid tot een echtscheiding in 1937, en zijn deelname aan de Spaanse Burgeroorlog was bij de Nederlandse autoriteiten onbekend gebleven.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)