Jeltje IJsselstein

Toen in de zomer van 1942 de grootschalige deportaties van de joden aanvingen, ontvluchtten de toen zeventienjarige Sonja van der Sluis, haar broer en haar ouders hun huis in Amsterdam. Eerst werden zij door de verzetsstrijder Ynze Piekema op een adres in Garderen (Gelderland) ondergebracht. Daar konden zij echter maar tijdelijk blijven en Sonja heeft daarna alleen tussen een aantal verschillende adressen gependeld, waarbij zij altijd naar een nieuw adres vergezeld werd door iemand van het verzet. Ook werd zij door het verzet voorzien van een vals persoonsbewijs op naam van Jacoba van Waardenburg. Toen haar schuilplaats eind 1943 onveilig werd, wendde Sonja zich opnieuw tot het verzet om hulp. Via de familie van der Werff werd zij in contact gebracht met hun vriendin Jeltje van der Ploeg en haar familie in Leeuwarden. Jeltje, een weduwe wier man Pieter in januari 1940 gestorven was, had zeven kinderen in de leeftijd van tien tot twintig. Zij moest rondkomen van Pieters pensioen

Bron: Een Laatste Saluut