Arie Sterk

STERK (Arie), geboren te Rotterdam op 7 augustus 1927. Hij woont in 1944 met het ouderlijk gezin op het Rotterdamse Noordereiland, op het adres Prins Hendrikkade 154. Bij de razzia van 10 november 1944 wordt Arie opgepakt, hij is dan 17 jaar. Met een rijnaak wordt Arie vanaf de Nassaukade weggevoerd, via Amsterdam, het IJsselmeer en Kampen, naar Zwolle. Daarna moet hij twee uur lopen naar Kamp Wezep, waar hij op 12 november 1944 aankomt. Daar verblijft hij bijna twee weken en hij verveelt zich enorm. Het leven in het kamp bestaat vooral uit wachten: van de ene maaltijd tot de andere en dan tot het slaaptijd is. “Ketelbinkie” is een geliefd liedje in het kamp; vooral de eerste regels beginnend met “Toen wij uit Rotterdam vertrokken …” kan men de mannen regelmatig horen brullen. Het gerucht gaat dat een aantal jongens die 17 jaar, klein of “malende” zijn naar huis gestuurd worden. Maar dit gerucht blijkt niet te kloppen. Op 23 november 1944 vertrekt Arie met een grote groep. Een trein brengt de mannen van Wezep, via Hengelo en Enschede, naar het in Essen gelegen station Steele, waar de mannen twee dagen in de stilstaande trein moeten doorbrengen. Daarna worden zij in de ijzige kou met een trein zonder ruiten naar Hamm gebracht, waar zij op 26 november 1944 aankomen. Onderweg zien de mannen aan een stuk door kapotgebombardeerde treinen, locomotieven, fabrieken en woonhuizen. Ook Hamm is zwaargehavend en biedt de arriverende mannen een troosteloze aanblik. De omstandigheden zijn ellendig. Het Lager tocht aan alle kanten, het eten komt nooit op tijd en is te weinig, de meeste mannen hebben onvoldoende kleding, geen shag en geen zeep om hun vuile goed te wassen. Alle mannen worden tewerkgesteld bij de Reichsbahn. Arie komt bij het onderdeel Betriebswerk (remise), maar er is vrijwel geen werk. Om de mannen bezig te houden zoeken de Duitsers werk voor hen, maar doorgaans zijn het overbodige klussen. Vanaf het begin ligt het werk vaak stil door het aanhoudende luchtalarm, waardoor de mannen veel tijd moeten doorbrengen in schuilkelders. Eind november 1944 raakt Arie ernstig gewond, de oorzaak is niet bekend. Met een hersenschudding en gebroken of gekneusde ribben wordt hij in het ziekenhuis opgenomen. Maar wanneer ook dit ziekenhuis wordt gebombardeerd, wordt Arie overgebracht naar een bunker. Op 17 januari 1945 gaat Arie, met nog tien anderen uit het Lager, met ziekentransport naar Rotterdam. Daar overlijdt hij veel later, op 29 juli 1996, op 68-jarige leeftijd.

Bron: Stadsarchief Rotterdam