Durk van Veen

Tot 1944 had de vijfjarige Jaap van Meer al ondergedoken gezeten op twee verschillende adressen. Allereerst had hij twee maanden bij de familie Mesdag in Sneek gezeten, en toen dat adres onveilig was geworden, was hij naar het huis van de Akkermans verhuisd, waar hij een jaar is ondergedoken. In april 1944 werd het bij de Akkermans ook onveilig en werd Jaap naar het huis van Durk en Fimke van Veen in Drachtstercompagnie (Friesland) overgebracht, waar hij is ondergedoken tot de bevrijding van het dorp in april 1945. - De Van Veens bewoonden een kleine boerderij en hielden al vijf andere mensen in hun huis verborgen (Nederlandse die dwangarbeid in Duitsland wilden ontlopen) toen Jaap arriveerde. De familie vertelde aan de buren dat Jaap een evacueetje uit Rotterdam was. De Van Veens hadden het niet gemakkelijk met Jaap. Het kind was al verscheidene malen bij mensen weggehaald aan wie hij zich had gehecht, en hij was teruggetrokken en geestelijk uitgeput. Het kwam dan ook heel goed uit dat de Van Veens zelf een zoon hadden, Lieuwe, die twee jaar jonger was dan Jaap en een speelgenootje voor hem was, en een vijftienjarige dochter, Anne, bij wie Jaap in bed sliep. Jaap spreidde een opmerkelijk vermogen tot het leren van talen tentoon terwijl hij van de ene plaats naar de andere verhuisde. Hij moest zijn joodse afkomst vergeten en Fries leren en zijn moedertaal, het Nederlands, verwaarlozen. (Na de oorlog heeft Jaap ten huize van de familie Mesdag in Sneek de omschakeling van het Fries naar het Nederlands moeten maken, zodat hij weer terug kon naar zijn ouders, die de oorlog hadden overleefd.) - De risico's die de familie Van Veen namen, werden nog groter toen de Duitsers een militaire basis oprichtten, voorzien van radar, om de Britse vliegtuigen die in de buurt van het dorp kwamen, te kunnen onderscheppen. -Op 8 september 1993 werden Durk van Veen en zijn vrouw Fimke van Veen-de Vegt door Yad Vashem erkend als Rechtvaardigen onder de Volkeren.

Bron: Een Laatste Saluut