Johannes Franciscus Pijnenburg

Ook bekend als: Johannes Pijnenburg

Johannes wordt geboren op 20 september 1925 in Tilburg. Opgeroepen voor de dienstplicht, meldt hij zich in de zomer van 1946 bij de Koninklijke Landmacht in Amersfoort, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij het 3-8 Regiment Infanterie. Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt hij voor de vervulling van zijn dienstverband als onderdeel van de 7 December Divisie naar Nederlands-Indië gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na enkele maanden opleiding reist hij in oktober 1946 met de Sloterdijk af naar de Oost, waar hij na een kleine maand aankomt in Batavia. Ondanks de korte vooropleiding en lichte bewapening wordt Johannes met zijn bataljon ingezet als reguliere infanterie en krijgt verschillende bewakingsobjecten toegewezen, zoals het vliegveld Tjililitan. Eind november wordt Johannes voor aanvullende gevechtstraining overgeplaatst naar Tjimahi. Hierna krijgt zijn eenheid een eigen bataljonsvak toegewezen rond Padalarang. Tijdens de Eerste Politionele Actie van 21 juli tot 4 augustus 1947 rukt het bataljon vanuit Tegalegga op naar Soreang en Tjiwedi. Een daaropvolgende actie tegen Baroehtoenggoel loopt dramatisch af met vijf doden en een vermiste. Op 27 oktober, enkele maanden na afloop van Actie, raakt Johannes ernstig gewond tijdens patrouille in de binnenlanden. Hij wordt voor behandeling afgevoerd naar het Juliana-ziekenhuis in Bandoeng, maar de geboden hulp mag uiteindelijk niet meer baten. Op 10 december 1947 bezwijkt hij daar aan zijn verwondingen. Johannes is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.

Bron: Brabantse Gesneuvelden