Johannes Oirschot

Jan van Oirschot (ook wel Oorschot genoemd) was een Nederlandse vrijwilliger die vocht in de Spaanse Burgeroorlog, vermoedelijk als lid van het Nederlandse bataljon "De Zeven Provinciën" onder leiding van Piet Laros. Hoewel hij als een goede kameraad van Laros werd gezien, stond hij ook bekend om zijn eigenzinnigheid en liet hij zich niet zomaar commanderen. Een voorbeeld hiervan is een incident waarbij hij fel reageerde toen een van zijn mannen een machinegeweer achterliet tijdens een mars. Jan was waarschijnlijk een jonge slager van ongeveer 22 jaar, afkomstig uit Amsterdam of Rotterdam. Hij kwam in januari 1938 via Massanet Spanje binnen en werd doorgestuurd naar Albacete, het centrum van de Internationale Brigaden. Volgens verklaringen van medestrijders, zoals Gerard Vinke, zou Jan in augustus 1938 bij Gandesa zijn gesneuveld. Na zijn dood stuuren zijn ouders een brief, gericht aan Jenny Schaddelee, een verpleegster aan het front, waarin ze hun verdriet uiten maar ook hun vastberadenheid om door te vechten tegen het fascisme. Ze vragen ook of kapitein Piet Laros hen kan bezoeken wanneer hij terugkeert naar Nederland, om te horen over de moed en kameraadschap van hun zoon. Jan van Oirschots verhaal illustreert de persoonlijke offers en de strijdlust van Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog, die zich inzetten tegen het fascisme en hun idealen tot het bittere einde verdedigden.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)