Wilhelmus Adrianus de Leeuw

Ook bekend als: Wilhelmus

Wilhelmus wordt geboren op 3 december 1904 in Hooge en Lage Zwaluwe en woont in Ginneken. Als dienstplichtige komt hij op bij de Koninklijke Landmacht en wordt ingedeeld bij het bataljon Spoorwegtroepen. Als in de loop van 1939-1940 de oorlogsdreiging voor Nederland sterk toeneemt, wordt hij gestationeerd in Dordrecht als onderdeel van de bewaking van het station, het emplacement en de spoorbrug. Op 10 mei 1940 behoort Wilhelmus met zijn sectie tot de eerste soldaten in Dordrecht die geconfronteerd worden met Duitse luchtlandingstroepen. In hun blikveld komen ze met parachutes neer en bewegen zich hun kant op, maar de sectiecommandant heeft de manschappen ruimschoots van munitie voorzien. Zodra de Duitsers zich hebben verzameld bij de Julianakerk, wordt direct het vuur geopend. De Duitse soldaten gaan over tot de aanval wat uiteindelijk vooral aan hun eigen zijde tot veel slachtoffers leidt. Wilhelmus maakt op dat moment onderdeel uit van een wachtpost van drie man op de spoorbrug. Hij raakt in gevecht met een Duits peloton dat in Zwijndrecht was neergekomen en de spoorbrug over de Oude Maas aanvalt. Bij dit korte gevecht sneuvelt Wilhelmus bij het burgwachtershuisje op de brug. Hij is 35 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Breda op de rooms-katholieke begraafplaats Laurentius.

Bron: Brabantse Gesneuvelden