Adriaan (Arie) van Prooijen

PROOIJEN van (Adriaan, roepnaam Arie), geboren te Scherpenisse op 24 augustus 1907. Nog geen drie maanden later verhuizen zijn ouders met hem naar Rotterdam. Arie trouwt in 1939 en woont in 1944 met zijn vrouw en dochter in de Rotterdamse Tarwewijk, op het adres Brielschelaan 104a. Bij de razzia van 10 november 1944 wordt Arie opgepakt, hij is dan 37 jaar en sleepbootkapitein. Hij moet, mogelijk via de aan in aanbouw zijnde RET-remise aan de Sluisjesdijk, naar de Koningshaven, waar hij onmiddellijk moet afdalen in een smerig ruim van een klaarliggende rijnaak. Hiermee wordt Arie, via Amsterdam en het IJsselmeer, weggevoerd naar Kampen en dan moet hij lopend naar Kamp Wezep, een mars van drie à vier uur, waar hij vermoedelijk omstreeks 13 november 1944 aankomt. Op 19 november 1944 vertrekt een overvolle trein met 1.500 Rotterdamse razziaslachtoffers, waaronder hoogstwaarschijnlijk ook Arie, vanuit Wezep, met als eindbestemming Südweihe bij Bremen. Op 20 november 1944, ’s nachts om omennabij 02:45 uur, botst die trein bij het station van Bad Zwischenahn (nabij Oldenburg) op een daar stilstaande locomotief. Arie blijft ongedeerd en wordt later verder getransporteerd naar Kirchweyhe. Per 1 januari 1945 wordt hij samen met 21 andere Rotterdamse razziaslachtoffers, ondergebracht in het Gemeinschaftslager in Burgsteinfurt, waar hij tewerkgesteld wordt als Bahn unterhaltungs Arbeiter bij de Bahnmeisterei. Zijn werkzaamheden bestaan uit het voortdurend repareren van de schade die door vrijwel dagelijkse bombardementen van geallieerde vliegtuigen wordt toegebracht aan sporen, rails en seinen. Het werk wordt met de hand gedaan in meerdere ploegen van zo’n 20 mannen tegelijk. Het is fysiek heel zwaar werk om met de hand bomkraters op te vullen en de zware ijzeren treinrails en eikenhouten bielzen opnieuw aan te leggen. Naarmate de tijd verstrijkt nemen de geallieerde luchtaanvallen toe en de dwangarbeiders op het rangeerterrein moeten daarbij zelf maar een veilig heenkomen zien te zoeken. Op 19 april 1945 wordt Arie bevrijd door de Engelsen. De thuisreis verloopt moeizaam, waardoor Arie, broodmager, gekleed in lompen en met ernstig verwaarloosde verwondingen aan zijn benen, pas in augustus Rotterdam bereikt. Na de oorlog wordt hij nog twee keer vader. Hij overlijdt op 17 augustus 1984 in Rotterdam, 76 jaar oud.

Bron: Stadsarchief Rotterdam