Hendrik Bijmholt

Hendrik Bijmholdt was een Nederlandse communist die in juli 1937 naar Spanje vertrok om deel te nemen aan de Spaanse Burgeroorlog. Hij zat daar lange tijd gevangen, hoewel de precieze reden van zijn arrestatie onbekend blijft. In november 1938 keerde hij via Frankrijk terug naar Nederland, begeleid door Nederlandse consuls. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Bijmholdt actief in het communistisch verzet. Op 21 januari 1943 werd hij, samen met negen andere communisten, gearresteerd door de Nederlandse politie op bevel van de Duitse Sicherheitsdienst (SD). Deze arrestatie maakte deel uit van de zogenaamde Velser Affaire. Bijmholdt werd eerst gevangen gehouden in Amsterdam, daarna overgebracht naar kamp Vught en uiteindelijk naar concentratiekamp Dachau. In een brief uit 1946, gepubliceerd in 1951, beschreef hij zijn arrestatie en de omstandigheden in de gevangenis. Hij vermeldde dat enkele van zijn medegevangenen, waaronder Piet Wey, S. Warmenhoven en J. Strengholt, later werden gefusilleerd, terwijl anderen in concentratiekampen zijn omgekomen. Bijmholdt zelf overleefde de gevangenschap, evenals twee anderen uit zijn groep. Zijn levensverhaal illustreert de zware strijd en het gevaar waarmee communistische verzetsstrijders in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog werden geconfronteerd, evenals zijn betrokkenheid bij de internationale strijd in Spanje tijdens de jaren dertig.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)