Wilhelmus Adrianus Josephus Berkelmans

Ook bekend als: Wim

Wim wordt geboren op 31 maart 1912 in Tilburg, waar hij werkt als ambtenaar van de gemeente. Samen met collega-ambtenaar Harrie Verbunt, de Tilburgse textielfabrikant Rob van Spaendonck en politieagent Toon van Beek beraamt Wim begin januari 1944 een aanslag op de NSB’er Piet Gerrits. Als handlanger van de Sicherheitsdienst (SD) bij het Tilburgse politiekorps geldt hij als een van de meest gehate mensen in Tilburg tijdens de bezetting. Afgesproken wordt dat Van Beek samen met verzetsman Joop Kerstens uit Nijmegen (voor de gelegenheid gevraagd) Gerrits dood te schieten zodra hij in zijn wagen de hoek van de Nieuwlandstraat en de Noordstraat passeert. Hier komt hij namelijk ieder avond op weg naar huis langs. Als Gerrits’ wagen die avond de Nieuwlandstraat in is gereden, komt hij erachter dat hij gevolgd wordt door twee fietsers zonder verlichting. Het zijn de studenten Barend Busnac en Albert Meintser die door de aanslagplegers gevraagd werden om zich direct na de aanslag meester te maken van Gerrits’ aktetas met officiële papieren. Gerrits houdt ze staande, maar Barend slaat op de vlucht. Gerrits laat de wagen hierna omkeren, en keert met Albert terug naar het politiebureau, zonder te weten dat hij aan de aanslag is ontkomen. Twee dagen later komt Barend langs op het bureau om te informeren naar Albert. Dan valt een en ander bij Gerrits op zijn plaats, want Barend blijkt een kennis te zijn van zijn collega Van Beek die inmiddels is ondergedoken en aan vervolging weet te ontkomen. Gerrits informeert de SD die Barend en Albert verhoort. Spoedig daarop worden de samenzweerders verspreid over Nederland gearresteerd; Harrie in Doorn, Wim in Arnhem en Rob als laatste in Tilburg. De vijf verzetsmensen worden met nog negen andere veroordeelde verzetsstrijders op 24 mei 1944 tijdens een zitting in de SD-Polizeigefängnis in Haaren ter dood veroordeeld. Op 26 mei 1944 worden ze naar de Loonse en Drunense Duinen gebracht en geëxecuteerd. Wim is 32 jaar geworden. Meerdere zoekacties om de lichamen van de gefusilleerde verzetsstrijders terug te vinden, hebben niets opgeleverd. Het is niet uitgesloten dat de Duitsers de lichamen op een later ogenblik hebben opgegraven en in een mobiele brandoven hebben gecremeerd.

Bron: Brabantse Gesneuvelden