Lambertus Arnoldus Vlemmings

Ook bekend als: Lambertus, Vlemmings

Lambert wordt geboren op 10 november 1918 in Breda als zoon van Johannes Vlemmings en de Bredase Gerardina van Leijenhorst. Johannes leert zijn vrouw daar kennen als hij vanwege de dreiging van de Eerste Wereldoorlog is gemobiliseerd en gelegerd in Breda. Een jaar na de geboorte van Lambert keer Johannes met zijn vrouw en kind terug naar Weert. Na het doorlopen van de lagere school en de Nijverheidsschool, waar hij gediplomeerd timmerman en meubelmaker wordt, gaat Lambert in militaire dienst en wordt eerst in zijn geboortestad Breda en daarna in Maastricht gelegerd. Eind maart 1939 eindigt tot zijn grote spijt zijn diensttijd; hij heeft dan inmiddels de rang van sergeant behaald. Als echter niet lang daarna de mobilisatie wordt afgekondigd vanwege de toenemende oorlogsdreiging vanuit Duitsland, meldt hij zich ogenblikkelijk weer bij de Landmacht. Hij overleeft de Duitse inval en blijft tot in het laatste bastion in Zeeland vechten voor de Nederlandse vrijheid. Nadat hij kort heeft deelgenomen aan herstelwerkzaamheden in Den Haag, keert hij terug naar huis, omdat hij anders zou moeten werken voor de Duitsers, wat hij beslist weigert. Begin 1941 wordt hem een baan als besteller bij Van Gend & Loos in Heerlen aangeboden, waar hij ook in de kost gaat. In Heerlen sluit Lambert zich aan bij de lokale afdeling van de Ordedienst (OD) onder leiding van Sjef Smit. Zijn groep legt zich toe op het vergaren van inlichtingen en het plegen van sabotage-aanslagen en Lambert wordt daarbij als oud-militair belast met het verzamelen van wapens, munitie en springstoffen die voor de Zuid-Limburgse mijnbouw worden gebruikt. Daarnaast verspreidt hij illegale bladen en foto’s van de Koninklijke Familie. Op 2 februari 1942 vindt na verraad in een rond Heerlen een grote arrestatiegolf plaats door de Sicherheitspolizei (Sipo). Lambert wordt die dag met 38 verdachte leden van de verzetsgroep opgepakt en in Maastricht aan hardhandig verhoor onderworpen, maar hij laat tot bewondering van zijn lotgenoten niets los. Vijf maanden later volgt overplaatsing naar de Weteringschans-gevangenis in Amsterdam. Groepsleider Sjef Smit en zijn plaatsvervanger krijgen op 17 september de doodsstraf opgelegd en worden dezelfde dag nog gefusilleerd. Lambert krijgt 12 jaar gevangenisstraf opgelegd en wordt begin 1943 via Amersfoort naar kamp Vught gebracht. Daar ziet zijn vader hem vanachter het prikkeldraad nog voor de laatste keer. In maart 1943 begint Lamberts lijdensweg door de Duitse kampen, als hij tot Nacht und Nebel wordt veroordeeld: hij moet spoorloos verdwijnen zonder dat zijn familie ooit nog te weten komt of hij nog leeft of niet. Het is een uitgesteld doodvonnis waarbij de uitputting, onderberingen en mishandelingen van de kampen zijn executie vormen. Vanuit Vught wordt Lambert eerst naar Neuengamme bij Hamburg gebracht, om vijftien maanden later naar Natzweiler-Struthof in de Vogezen te worden gezonden. Vanwege het naderen van de geallieerde troepenmacht, op 6 juni 1944 geland in Normandië, wordt Lambert begin september naar Dachau overgeplaatst en vandaaruit aan het werk gezet in de fabrieken van het buitenkamp te Allach. In januari 1945 wordt hij teruggestuurd naar het hoofdkamp. In al deze kampen krijgt Lambert te maken met de meest uiteenlopende ontberingen. Hij maakt zeer lange dagen van extreem zware dwangarbeid in de fabrieken of de steengroeves, voorafgegaan door urenlange appels en lange marsen naar hun werkplaatsen. Voeding, hygiëne en medische zorg schieten schromelijk tekort en in hun verzwakte toestand lopen de gevangenen bij het gevaarlijk zware werk risico ernstig letsel op te lopen. In de kampen zelf worden de gevangenen met honderden tot duizenden tegelijk in barakken ondergebracht zodat ook ziektes snel om zich heen grijpen en veel slachtoffers maken. Ondertussen staan de gevangenen voortdurend bloot aan de willekeur en de zware mishandelingen van hun bewakers. Ook voor Lambert worden de ontberingen uiteindelijk te veel. Terug in het overbevolkte Dachau verzwakt hij snel aan de gevolgen van vlektyfus. In de ochtend van 23 februari 1945 treft lotgenoot Antoon Verberne uit Helmond hem levenloos aan in hun gezamenlijke krib. Lambert is 26 jaar geworden.

Bron: Brabantse Gesneuvelden