Antonius Marcelus Maria de Win

Ook bekend als: Anton

Anton wordt geboren op 15 oktober 1927 in Gerwen in een gezin van twaalf kinderen. Hij is muzikaal aangelegd; voor zijn diensttijd bezoekt hij de muziekschool en speelt piano. Daarnaast heeft hij een grote interesse voor radio- en elektrotechniek. Twee van zijn broers dienen tijdens de oorlogsjaren in het leger; de oudste bij de luchtstrijdkrachten en de jongste bij de stoottroepen. In 1947 komt Anton zelf ook als dienstplichtige op bij de Koninklijke Landmacht in Maastricht, waar hij wordt ingedeeld bij het 5-6 Regiment Infanterie. Gezien zijn achtergrond in de radio- en elektrotechniek vervult Anton de functie van radiotelegrafist bij de stafcompagnie van zijn eenheid. Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Anton naar Nederlands-Indië gezonden om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Eind januari 1948 vertrekt hij met de Nieuw Holland naar de Oost, waar hij na een zeereis van ruim een maand debarkeert in Semarang op Java. In Indië treedt Anton op begeleider van de legeraalmoezenier en volgt hem om de missen te bedienen. De aalmoezenier noemt Anton dan ook zijn ‘vliegend evangelie’. In hoofdzaak houdt Anton zich echter bezig met bij het leggen, herstellen en bedienen van communicatieverbindingen. Op enig moment wordt hij overgeplaatst naar het 3-11 Regiment Infanterie, omdat ze daar een tekort hebben aan seiners. Op 22 maart 1949 is Anton met enkele kameraden in de regen aan het werk te Gribig in Midden-Java, waar ze een verbindingslijn langs de weg repareren. Met de brengun staat hij vooraan op de legerjeep en ziet zo als eerste dat een groepje revolutionaire strijders hun kant op komen. Hij springt van de wagen af om zijn kameraden te waarschuwen en dekking te zoeken. Juist in zijn sprong wordt Anton dan vermoedelijk al gelijk getroffen door een kogel die net onder de rand van zijn helm achter het oor zijn hoofd binnendringt. Hij wordt op slag gedood. Zijn kameraden, in gevecht met de revolutionairen, hebben dan nog niets in de gaten. Door het regenweer is Antons cape over zijn hoofd gevallen, zodat niet zichtbaar is dat hij getroffen is. Pas na afloop van de beschieting ontdekken ze dat Anton is gesneuveld. De aalmoezenier die Anton eerder begeleidde, doet de uitvaartdienst. Naderhand bezoekt hij met Antons kameraden de ontroostbare familie in Nederland, om hen te vertellen wat er preceis was gebeurd. Anton was een week voor de verjaardag van zijn vader omgekomen, zodat er naderhand nog vertraagde ‘hemelpost’ met felicitaties van hem binnenkwam. Anton is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.

Bron: Brabantse Gesneuvelden