Willem Franciscus Colet

Ook bekend als: Wim

Wim wordt geboren op 26 september 1905 in Eethen. Hij is getrouwd met Jozina Kamerman met wie hij vier kinderen heeft. Van beroep is Wim metselaar. Tijdens de Duitse bezetting sluit Wim zich aan bij de verzetsgroep van reservekapitein Huib van der Maaden, die in en rond het naburige Veen actief is. Naast Wim en Huib zijn bij deze groep ook Cor van Ballegooijen, Gerrit Tameris, Kees Hazeleger en diens zwager uit Poederoijen, Adrianus van Zee, aangesloten. Veel van het werk van de groep is onbekend gebleven, maar wel is bekend dat zij hulp hebben verleend aan onderduikers en vluchtelingen, met name verschillende joden uit Zaltbommel en een neergeschoten Engelse piloot. De groep wordt verraden door een Duitse soldaat die door de verzetsgroep in vertrouwen was genomen. Eerder was de Duitser gedeserteerd, maar toen het Land van Heusden en Altena als gevolg van het Ardennenoffensief opnieuw vol stroomde met Duitse soldaten, meldde hij zich weer bij zijn eigen troepen en heeft de verzetsgroep toen verraden. Op Tweede Kerstdag 1944 wordt Wim met zijn kameraden opgepakt en afgevoerd naar de gevangenis aan het Wolvenplein in Utrecht. In de nacht van 6 op 7 maart 1945 vindt in de buurtschap Woeste Hoeve bij Apeldoorn een ongeplande aanslag plaats op Hanns Albin Rauter, de hoogste Duitse politiegeneraal en het hoofd van de SS in Nederland. Rauter overleeft de aanslag, maar de dag daarna worden uit vergelding 274 eerder gevangengenomen verzetsstrijders gefusilleerd. De executies vinden plaats in Amsterdam, Amersfoort, fort De Bilt bij Utrecht, op de Waalsdorpervlakte en op de plaats van de aanslag zelf, Woeste Hoeve. Wim is een van de Todeskandidaten die op 8 maart uit hun cel worden gelicht en naar fort De Bilt worden gevoerd. Daar wordt hij samen met zijn vijf kameraden van het Veense verzet en twaalf andere gevangenen gefusilleerd. Wim is 39 jaar geworden en rust op de Nederlands Hervormde begraafplaats in Veen. Hij laat een weduwe met een kind achter. In Veen houdt de Coletsingel zijn naam in herinnering.

Bron: Brabantse Gesneuvelden