Henricus Wilhelmus Glaudemans

Ook bekend als: Harrie

Op 9 november 1904 wordt Harrie geboren in Reek als tweede van de twaalf kinderen van Johannes Glaudemans en Ardina Verhoeven. Hij blijft zijn hele leven in Reek, waar hij werkt als schoenmaker en toegewijd lid is van sportvereniging Achilles. Als in het najaar van 1939 de oorlogsdreiging voor Nederland sterk toeneemt, wordt Harrie onder de wapenen geroepen en als militair ingezet bij de landsverdediging. Vermoedelijk is Harrie op 14 mei getuige geweest van het bombardement van Rotterdam en heeft hij daarbij shellshock opgelopen. Psychisch en lichamelijk is hij uit evenwicht en hij heeft verlammingsverschijnselen die met de inzichten van het moment niet goed verklaard kunnen worden, of zelfs niet serieus worden genomen. In het militair hospitaal te Utrecht wordt Harrie met elektroshocktherapie behandeld, zonder resultaat. Harrie keert op 25 mei als een mentaal wrak terug in Reek. De bewoners van het dorp herkennen hem nog amper terug. Harrie is bedlegerig en moet verpleegd worden. Hij is vergeetachtig, kan zijn werk als schoenmaker niet meer uitoefenen en ziet daardoor ook zijn vriendschap met Mien stuklopen. Harries toestand verbetert niet. Later dat jaar wordt hij opgenomen in het hospitaal van het Sint-Catharinagasthuis in Grave, maar ook de daar geboden hulp mag niet meer baten. Na een maandenlange strijd tegen zijn ernstige trauma’s overlijdt hij daar op 19 januari 1941 aan zenuwuitputting. Harrie is 36 jaar geworden en wordt thuis in Reek op het kerkhof van de Antoniuskerk begraven.

Bron: Brabantse Gesneuvelden