Johannes Adrianus Bastianen

Ook bekend als: Johannes

Johannes wordt geboren op 16 november 1911 in Bosschenhoofd, in de toenmalige gemeente Hoeven, als zoon van Anthonius Bastianen en Marie Vergouwen. Het gezin verhuist een jaar na Johannes’ geboorte naar Rucphen en woont later ook in Zundert en Tilburg. Hij is bierbottelaar van beroep en meldt zich na de bevrijding van het zuiden van Nederland als oorlogsvrijwilliger voor militaire dienst. Begin 1945 wordt hij in Eindhoven ingedeeld bij het daar opgerichte 1 Bataljon Regiment Jagers. Het bataljon krijgt opleiding in het Franse Fournes om daarna in Zeeuws-Vlaanderen te worden gelegerd voor de beveiliging van de haven van Antwerpen. Later doet het bataljon ook dienst in Noord-Brabant, Utrecht, Zuid-Holland, Groningen en in Bocholt in Duitsland. Twee dagen na de Japanse capitulatie van 15 augustus 1945 roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Zodra de Britten en Nederlanders aanstalten lijken te maken om het oude, koloniale gezag te herstellen, begint de chaotische periode van de Bersiap (‘wees paraat’), waarin vooral buitenlanders en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. Voor Johannes en zijn bataljon wordt het reisdoel dan gewijzigd van Japan in Nederlands-Indië, om daar de rust en het Nederlandse gezag te herstellen. Eind oktober 1945 vertrekt hij met de Nieuw Amsterdam naar de Oost. Onderweg debarkeren de troepen in Engeland, waar ze in Wokingham wapens en materieel in ontvangst nemen. Tot grote woede van Nederland heeft admiraal Lord Mountbatten, opperbevelhebber van het South East Asia Command (SEAC), echter met ingang van 2 november 1945 een landingsverbod uitgevaardigd voor Nederlandse militairen op Java en Sumatra, om te voorkomen dat het conflict escaleert tot regelrechte oorlog. De Nieuw Amsterdam moet uitwijken naar Malakka, waar de Nederlandse troepen worden gelegerd tot de opheffing van het verbod in maart 1946. Na aanvankelijk te zijn ingezet voor acties in en rond Batavia, wordt het bataljon vanaf augustus aangewezen als ‘Java-reserve’ wat inhoudt dat het bataljon daar waar nodig op Java wordt ingezet. In november 1946 wordt het bataljon ingescheept naar de westkust van Sumatra, waar het wordt belast met de beveiliging van het vliegveld van Padang. Enkele maanden na aankomst op zijn nieuwe post sneuvelt Johannes op 8 februari 1947 in Padang. Samen met zijn kameraad en Tilburgse plaatsgenoot Johannes van der Heijden loopt hij die dag op patrouille door de wijk Tabing als een van hen op een landmijn stapt. Allebei komen ze om het leven. Johannes is 35 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Leuwigajah in Cimahi.

Bron: Brabantse Gesneuvelden