Erich Teich

Erich Teich, geboren in Berlijn in 1914 als zoon van een Duitse vader en een Nederlandse moeder, leidde een leven vol strijd en tegenspoed. Na de Eerste Wereldoorlog verhuisde hij met zijn moeder naar Nederland, waar hij opgroeide in een streng christelijk gezin. Als jongeman sloot hij zich aan bij de communistische beweging en raakte betrokken bij conflicten met fascisten in Zaandam, wat leidde tot een gevangenisstraf in Duitsland wegens “voorbereiding tot hoogverraad”. In 1936 vluchtte hij naar België en sloot zich aan bij de Internationale Brigades in de Spaanse Burgeroorlog, waar hij vocht tegen de fascistische troepen van Franco. Tijdens deze periode raakte hij licht gewond en trouwde hij volgens brigadewetten met de Spaanse verpleegster Maria Rozas. Hij vocht vooral aan het Ebrofront in de 11e brigade, samen met andere internationale vrijwilligers. Na de opheffing van de Brigades in 1938 en de val van Barcelona in 1939 vluchtte Erich naar Frankrijk, waar hij geïnterneerd werd in verschillende vluchtelingenkampen zoals St-Cyprien en Gurs. Daar werd hij tewerkgesteld in een compagnie voor buitenlandse arbeiders. Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en de Duitse inval in West-Europa probeerde hij via het Nederlandse consulaat in Parijs steun te krijgen, maar zijn Duitse afkomst maakte dit moeilijk. In 1943 wist hij via Spanje naar Portugal te ontsnappen, waar hij onder een valse Nederlandse naam verbleef en contact zocht met de Nederlandse gezant. Kort daarna bekende hij zijn ware identiteit. Op 27 augustus 1943 overleed Erich Teich in het Portugese Praia das Maçãs, vermoedelijk door verdrinking. Zijn verloofde Maria Rozas kreeg later zijn bezittingen en beloofde contact te houden met zijn moeder in Nederland. Erichs leven weerspiegelt de moeilijke positie van politieke vluchtelingen en strijders in het Europa van de jaren dertig en veertig.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)