Petrus Johannes Vos

Ook bekend als: Petrus

Petrus wordt geboren op 20 april 1898 in Grave in een protestantse familie. Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië, waar hij zich vestigt in Soerabaja. Hij behaalt er de rang van adjudant-onderofficier bij de genietroepen. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië binnen te vallen. Vanwege zijn geostrategische ligging en de aanwezige natuurlijke oliebronnen is de Nederlandse kolonie van wezenlijk belang geworden voor de Japanners om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Petrus ingezet bij de verdediging van de kolonie als ondercommandant van het verlichtingsdetachement te Soerabaja, belast met de bediening van de zoeklichten boven de stad. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel ingenomen. Het slecht voorbereide KNIL, ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt nog felle weerstand, maar is niet opgewassen tegen de Japanse invasiemacht en capituleert op 8 maart 1942 in Bandoeng. Twee dagen later wordt ook Petrus krijgsgevangen genomen en samen met duizenden andere Nederlandse militairen naar de Javaanse kampen afgevoerd. Via het tegenwoordige Maleisië wordt hij naar de binnenlanden van Sumatra gedeporteerd, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Pakanbaroe-spoorlijn die de oost- en westkust van het eiland met elkaar moet verbinden. De omstandigheden zijn er vergelijkbaar met die aan de langere Birma-spoorlijn. Werken aan het spoor betekent voor de gevangenen zeer lange dagen van extreem zwaar werk, terwijl ze blootstaan aan stelselmatige mishandeling, ongelukken en tropische ziekten. Ondertussen lijden ze ernstig gebrek aan adequate voeding, schoon water, medicijnen, kleding en onderdak. Duizenden krijgsgevangenen komen door deze ontberingen om het leven, of keren terug met permanent lichamelijk en geestelijk trauma. Ook voor Petrus worden de geleden ontberingen uiteindelijk te veel. Op 21 oktober 1944 wordt hij met malaria opgenomen in de ziekenboeg van Pakanbaroe. Niet lang daarna, op 6 november, overlijdt hij als gevolg van de ziekte aan een fatale beroerte. Petrus is 46 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Leuwigajah in Cimahi.

Bron: Brabantse Gesneuvelden