Wilhelmus Josephus Marie Wijnen

Ook bekend als: Willem

Willem wordt geboren op 22 september 1880 in Sint-Oedenrode als zoon van Gerard Wijnen en Clasina Kemps. Hij is getrouwd met Carolina Maussen uit Veghel met wie hij een gezin van zes kinderen sticht. In 1910 wordt Willem benoemd tot burgemeester van Asten. Ten tijde van de Duitse bezetting besluit Willem net als verschillende andere burgemeesters in functie aan te blijven, om te voorkomen dat een NSB’er zijn positie zou overnemen. Hij zet zich actief af tegen de Duitse overheersing. Zo weigert hij inwoners van zijn gemeente beschikbaar te stellen voor werk aan de stellingen in Zeeland die vanwege de geallieerde opmars worden aangelegd. In plaats daarvan biedt hij aan vrijwilligers op te roepen, maar hij verwacht geen resultaat. In augustus 1944 liquideert het verzet twee collaborerende landwachters in Gemert. Represailles blijven niet lang uit. Laat in de avond van 14 augustus staan Nederlandse SS’ers van het Sonderkommando Feldmeijer bij Willem voor de deur van zijn ambtswoning. Zijn zoon doet open, waarna drie SS’ers hem aan de kant duwen en op zoek gaan naar Willem die ze in zijn slaapkamer aantreffen. Willem weigert mee te gaan, waarop hij wordt vastgegrepen en van de trap wordt geduwd. Vervolgens wordt hij meegenomen in de gereedstaande wagen. Deze rijdt door naar Someren, waar ook burgemeester Piet Smulders van zijn bed wordt gelicht. De derde zou de huisarts van Someren worden, een vriend van Piet. Omdat hij niet thuis is, wordt in plaats daarvan ondernemer Frans Eijsbouts, een andere vriend, meegenomen. Uiteindelijk zitten er acht personen in de auto. De chauffeur klaagt dat de wagen te zwaar beladen is dat ze straks nog stukken krijgen. Deze opmerking is echter een afgesproken signaal voor de SS’ers dat het einddoel van hun nachtelijke reis nadert. De burgemeesters zijn ondertussen stil en kijken bezorgd voor zich uit. Zij houden dan vermoedelijk al rekening met het ergste. Plots wordt de wagen tot stiltstand gezet. De chauffeur vloekt en roept iets over pech, waarop de inzittenden gesommeerd worden uit te stappen. Onmiddellijk daarop wordt het vuur geopend op de drie gevangenen. Piet wordt onmiddellijk neergeschoten. Willem probeert nog te vluchten, maar wordt achtervolgd, van zeer nabij meerdere malen neergeschoten en belandt in de berm. Frans wordt in zijn arm geraakt en houdt zich vervolgens dood. Hij hoort hoe er nog tien tot twaalf keer wordt geschoten en de burgemeesters rochelend en kreunend achter worden gelaten. Enige momenten later is het stil. Willem, slachtoffer van de Silbertanne-moorden, is 63 jaar geworden en wordt thuis in Asten begraven op de rooms-katholieke begraafplaats. Zijn vrouw zou hem slechts anderhalve maand overleven. Nog gebroken vanwege het verlies van haar echtgenoot moet ze eind september haar huis ontvluchten vanwege het naderende oorlogsgeweld, maar op 27 september komt ze in Geldrop om het leven nadat ze bij de beschietingen dodelijk gewond is geraakt. Carolina is 62 jaar geworden.

Bron: Brabantse Gesneuvelden