Zoeken

Zoek op namen, gebeurtenissen of plaatsen. Hulp nodig? Bekijk de zoekhulp

Respondent J1G1 zat tijdens de oorlog als zeer jong kind ondergedoken; veel van zijn familieleden zijn vermoord. Hij geeft aan dat de Holocaust geen rol speelt in zijn leven. Wel heeft hij enige tijd in Israël gewoond en beschrijft hij zijn leven als ‘leven in reservetijd’. Met moeilijke situaties (bijv. rondom zijn gezondheid) gaat hij om door ‘gewoon door te gaan’; het heeft volgens hem geen zin ...

Deze schipperszoon - en meervoudig Elfstedentochtrijder - moest in 1932 opkomen voor de militaire dienstplicht. In 1937 kwam hij op herhalingsoefening en een jaar later hoorde hij via de radio dat de voormobilisatie op moest komen. Hij was groepscommandant bij 9 RI en werd in Haarlem met 180 anderen ondergebracht in de Rooms Katholieke Huishoudschool op de gedempte Voldersgracht. Overdag oefenden de ...

Deze bakkerszoon werd korporaal en uiteindelijk sergeant eind 1938, in een militaire opleiding met werkverband - waar hij voor gekozen had vanwege het slechte economische tij van de jaren dertig. Hij was geplaatst bij de artillerie en opgeleid voor de Houwitser. Zijn mobilisatiebestemming in 1939 was Woerden, waar ze gelegerd werden in een schoolgebouw. Overdag was het exerceren en af en toe een mars ...

Deze man werd totaal verrast door de Duitse inval in mei 1940. Hij vertelt in het interview met name over de bezettingstijd in Noordwijk, waarin hij voorzitter was van de Gereformeerde Jeugdverenging. Tijdens een dagje uit in juli 1942 ontmoette hij een Joodse vrouw in Amsterdam die haar baby aan hem wilde geven. Hij had toen niet de moed het kindje aan te nemen. Oktober 1942 is hij getrouwd. Toen ...

Ibu Wanti (1925–2016) was 22 jaar oud toen de KNIL-militairen op 9 december 1947 haar man doodschoten. Als gevolg daarvan moest zij weer bij haar ouders gaan wonen en werd het land van haar man weer eigendom van zijn familie. Zij woont nu bij haar dochter Sophia in het vissersdorp Sedari in Cibuaya. Met het geld uit Nederland kon zij het huis dat zij huurden kopen. Maar ook hier eiste niet alleen de ...

Ibu Wilem is de schoondochter van Ibu Lasmi binti Kasilan (1921–2015) die op 26 jarige leeftijd haar man Sukri verloor toen hij werd doodgeschoten door één van de Nederlandse militairen: ‘Lasmi behandelde mij alsof ik haar eigen dochter was. Ik heb 40 jaar bij haar gewoond. […] Ibu Lasmi heeft dit nieuwe huis voor mij gekocht. Het oude huis is verkocht. De opbrengst werd voornamelijk gebruikt om de ...

Mohammed Arief (1942), uit Parepare, is één van de kindslachtoffers en helpt sinds 2014 het Comité Nederlandse Ereschulden /Komite Utang Kehormatan Belanda (KUKB) met het verzamelen van informatie. Hij helpt bij het vinden van lotgenoten en bij de vertaling van hun verhalen en documenten van Bugis naar Bahasa. In 1947 was hij 5 jaar oud en zag ‘dat soldaten ons huis en dat van mijn oom in brand staken ...