Audio-interview met Ben Rietveldt (2 uur en 8 minuten) over zijn ervaringen tijdens de Japanse bezetting en in de dekolo...

Audio-interview met Ben Rietveldt (2 uur en 8 minuten) over zijn ervaringen tijdens de Japanse bezetting en in de dekolonisatieoorlog. Afgenomen op 20 januari 2005 door Margaret Leidelmeijer. Bernardus Willem ('Ben') Rietveldt (Tjimahi (Java; Nederlands-Indië), 30 januari 1928 - Schiedam, 1 januari 2008) was de zoon van een gepensioneerde KNIL-militair. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam Rietveldt terecht in de Glodok-gevangenis. Hij heeft in die tijd meerdere tekeningen gemaakt, onder andere van de gevangenis (zie hieronder). Rietveldt vertelt tijdens het interview over zijn jeugd, zijn ervaringen in de gevangenis (het eten dat er geserveerd werd en de wandluizen in de bedden, spleten en kieren) en de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog. Toen Rietveldt uit de gevangenis kwam woog hij slechts dertig kilo: “als een lijk, als een skelet.” Hoewel zijn ouders hem probeerden over te halen om na de oorlog ook naar Nederland te gaan, wilde Rietveldt in Indonesië blijven. “Ik zei: “Nee, pa, ik heb een appeltje te schillen met de Japanners en ook met de Indonesiërs. Maar niet met het volk, maar met de echte pemoeda’s en de mensen die moorden.” Het was natuurlijk misschien goed bedoeld, maar daarvoor moet je niet ons, die Indische mensen die daar geboren zijn, ook afmaken. En verkrachten en al die dingen. En beroven.” Tijdens de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog was Rietveldt een bewaker van de leverzeepfabrieken en moest hij twee mensen executeren. Dat viel hem erg zwaar. Het interview is afgenomen in het kader van voorbereidend onderzoek voor de permanente tentoonstelling Nederlands-Indië die 2005-2022 in het Verzetsmuseum Amsterdam te zien was.