Op deze ansichtkaart van Zutphen zien we het algemeen ziekenhuis aan de Coehoornsingel vanaf rechterzijde.

Tekening in kleurpotlood: bovenaan een laag gebouw in inheemse stijl in een aangelegde tuin. Onderaan hetzelfde gebouw met in een verloederde tuin. In de tuin verschillende vrouwen, kinderen en veel wasgoed.

De poort van het voormalig joods ziekenhuis in Rotterdam herinnert de inwoners van Rotterdam aan de deportatie op 26 februari 1943 van 261 patiënten en personeelsleden van dit joods ziekenhuis, bijbehorend bejaardentehuis en nabijgelegen weeshuis. Het Megon Hatsedek (verblijf der weldadigheid) werd in 1837 opgericht. Het eerste gebouw stond aan de Hoogstraat, maar nadat dat te klein werd, werd het ziekenhuis verhuisd naar de Houtlaan. Ook dit gebouw bleek niet te voldoen aan de eisen en in oktober 1900 verhuisde het wederom, nu naar de Schietbaanlaan. Het ziekenhuis was hier nog steeds gevestigd bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de oorlog bleef het in gebruik als ziekenhuis. Op 26 februari 1943 werd het ziekenhuis ontruimd door Nederlandse WA'ers en de Sicherheitsdienst. Ook de inwoners van het bejaardentehuis dat bij het ziekenhuis hoorde en het nabijgelegen Joodse weeshuis aan de Mathenesserlaan werden bij deze actie op transport gezet. Zelfs patiënten die te ziek waren voor vervoer werden meegenomen. Eén patiënt werd naar een ander ziekenhuis in Rotterdam vervoerd waar zij later overleed. In totaal werden 261 patiënten, bewoners en personeelsleden met vrachtwagens naar Loods 24 gebracht. Deze loods bevond zich in het havengebied en werd door de bezetter gebruikt als verzamelplaats voor de in Rotterdam en op de Zuid-Hollandse eilanden opgeroepen joodse Rotterdammers. Vanuit Loods 24 werden de 261 patiënten en personeelsleden naar Westerbork vervoerd en op 2 maart 1943 werden zij naar het vernietigingskamp Sobibor gedeporteerd. Zij kwamen op 5 maart 1943 aan in Sobibor en werden bij aankomst direct vermoord. Slechts twee verpleegsters, Sophie Huisman en Cato Polak, en de directeur van het ziekenhuis, dr. M. Elzas, overleefden de oorlog. De directeur werd tijdens de ontruiming van het ziekenhuis gewaarschuwd en ging direct naar het ziekenhuis. Hij vertrok met zijn patiënten in plaats van onder te duiken. Via Westerbork, Barneveld en Theresienstadt keerde hij na de oorlog terug naar Rotterdam. Onthulling Het monument is onthuld op 26 februari 1993 door de heer ir. P.O. Vermeulen, loco-burgemeester van Rotterdam.