Spine title: Merdeka atau mati, tanpa pamrih kupertahankan Proklamasi Kemerdekaan Indonesia, 17 Agustus 1945. lviii, 720 pages : illustrations (some color), maps, portraits (some color) ; 27 cm

"Diperlengkap oleh orang-orang yang langsung ikut menyelenggarakan Proklamasi 17 Agustus 1945." 88 pages ; 21 cm

Batavia, 17 augustus 1945, 's morgens tien uur. In de tuin van zijn huis spreekt Soekarno de Proklamasi uit, de onafhankelijkheidsverklaring van de Republik Indonesia. Vanaf dat moment komt er een eind aan het koloniale rijk van Insulinde. Aan een bamboestok wappert nu de rood-witte Indonesische vlag. Dit jaar is het zeventig jaar geleden dat Indonesië zich losmaakte van Nederland. De Proklamasi heeft het leven van vele tienduizenden mensen voorgoed veranderd. Kester Freriks ging op zoek naar de verborgen verhalen van betrokkenen en ooggetuigen - ooggetuigen van verwarrende en angstige tijden. We lezen verhalen en herinneringen van Nederlandse kolonialen en Indische Nederlanders, Molukse knil-militairen en kinderen van de derde en vierde generatie. Ook de vrijheidsstrijders van toen, de pemoeda's, worden (voor het eerst) aan het woord gelaten. In Echo's van Indië ontmoeten geschiedenis en persoonlijk levenslot elkaar. De datum en de gevolgen van de Proklamasi kwamen niet eerder zo uitvoerig in beeld. De Proklamasi liet diepe sporen na voor de miljoenen die verbonden zijn met de voormalige kolonie. Soekarno's woorden resoneren tot op de dag van vandaag. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie. Met literatuuropgave. 367 pagina's : illustraties ; 22 cm

Proclamatie van 17 aug. 1945 te Djakarta. 63 p. ; 22 cm

Revolutionary Worlds' looks at the Indonesian revolution (1945-1949) from a local and regional perspective. In several contributions, Indonesian and Dutch researchers bring to life the revolutionary world from widely differing perspectives. The authors explain how Indonesian, Chinese, Indian and Eurasian civilians, fighters, farmers and officials experienced and shaped the chaotic period between 1945 and 1950. The book focuses on survival strategies, mobilization, and the use of force against the backdrop of the Indonesian and Dutch authorities? efforts to gain or maintain control.0Uniting two national historiographical traditions which have long remained largely separate, 'Revolutionary Worlds' is the result of a special collaboration between the Indonesian research project 'Proklamasi, Kemerdekaan, Revolusi dan Perang di Indonesia' ('Proclamation, Independence, Revolution and War in Indonesia', Universitas Gadjah Mada, Yogyakarta) and the Dutch research group of the Regional Studies project, under the umbrella of the research programme 'Independence, Decolonization, Violence and War in Indonesia, 1945-1950' 527 pagina's ; 24 cm.

Deze video is niet online beschikbaar. Klik op 'Bekijk Bron' om na te gaan waar de video te bekijken is.

Geïnterviewde 28 is in 1927 geboren in het dorp Tial (Ambon) en daar opgegroeid. Over het begin van de Tweede Wereldoorlog weet hij zich te herinneren dat hij ’s ochtends een groot aantal Japanse schepen voor de kust zag liggen. De mensen van het dorp vluchtten toen de bossen in. Er worden een aantal Japanse militairen gelegerd in Tial. Deze bemannen de uitkijkposten en een radarinstallatie. Gedurende de gehele oorlog blijven de mensen in Tial in de bossen wonen waar zij van het land leven. De bewoners worden wel door de Japanners ingeschakeld voor allerlei werkzaamheden, zoals zorg voor voedselproducten van het land en transportdiensten. Geïnterviewde maakt verschillende malen mee dat hij sjouwdiensten krijgt, onder meer het vervoer van varkensvlees, wat hij als moslim weigert. Bij het minste of geringste krijgt hij slaag van Japanse soldaten met een vierkante houten stok. Geïnterviewde weet zich te herinneren dat er ongeveer vijf meisjes uit Tial gedwongen zijn door de Japanners om als prostituee te werken in het naburige dorp Passo (Ambon). Samen met andere bewoners vlucht hij en houdt zich schuil in een naburige grot. Hun schuilplaats wordt echter verraden. Zij kunnen ontkomen en zwerven gedurende twee weken als er vliegtuigen van de geallieerde troepen overvliegen. Deze vliegtuigen strooien pamfletten met het nieuws dat Japan heeft gecapituleerd. Vanaf dat moment keerden de bewoners weer terug naar het dorp en keert het voormalige leven weer terug. Direct na de Japanse capitulatie hoort geïnterviewde over de radio dat de onafhankelijkheid van Indonesië is uitgeroepen. Op Ambon wordt het Indonesische nationalisme gesteund door de opgerichte Partai Indonesia Merdeka (PIM). In 1947 neemt geïnterviewde dienst in het KNIL. Na zijn opleiding komt hij achtereenvolgens terecht bij het Depot Speciale Troepen en het Korps Speciale Troepen onder leiding van kapitein Westerling. Hij neemt in december 1948 deel aan de Tweede Politionele Actie waarbij de Indonesische leiders Soekarno en Hatta zich in Yogyakarta (Java) overgeven en gevangen genomen worden. Verder neemt hij als parachutist deel aan verschillende militaire acties, onder meer in Sumatra. Na de soevereiniteitsoverdracht wordt hem in Bandung door het legercontact gevraagd of hij naar Nederland wil of terug naar huis. Hij kiest voor het laatste. Niet lang nadat geïnterviewde is teruggekeerd in Ambon wordt de Republik Maluku Selatan (RMS) uitgeroepen. Hij vecht mee met de RMS tegen de inval van Indonesische troepen. Er vallen veel doden aan de kant van de Indonesische troepen. Enkele Ambonezen onder de gevangen genomen Indonesische troepen worden geëxecuteerd. Eind 1950 ontsnapt hij met vijf anderen naar Seram waar zij hergroeperen onder de RMS leiding van Soumokil. Hier neemt hij gedurende dertien jaar deel aan de RMS guerrilla. Nadat Soumokil gevangen is genomen, geeft hij zich over in Ambon. Later (in 1978) raakt hij kortstondig nogmaals betrokken bij de RMS (kwestie-Hatumena). Hij wordt niet gevangen genomen, maar moet zich wel ieder jaar op 25 april bij de legerautoriteiten melden.

De strijdkreet 'bersiap!' klonk in talloze steden en dorpen in Indonesië tijdens de eerste maanden na het uitroepen van de onafhankelijkheid, op 17 augustus 1945. De alom gehoorde oproep 'paraat te staan' voor de vrijheidsstrijd van de jonge natie markeert de start van de Indonesische revolutie en luidde een periode in van extreem geweld. Deze gewelddaden waren voornamelijk gericht tegen burgers en dienden geen militair doel. 'Het geluid van geweld' schetst de dynamiek van dit extreme geweld waarin Indonesische strijdgroepen de wapens opnamen tegen Indo-Europeanen, Molukkers, Nederlanders en Chinezen, maar ook tegen Japanse burgers en Japanse en Brits-(Indische) militairen. De auteurs plaatsen deze angstaanjagende periode nadrukkelijk in het bredere kader van onderling Indonesisch geweld, alsook het geweld van Japanse, Britse en Nederlandse zijde tegen Indonesische burgers. Niet alleen Java en Sumatra, maar ook andere eilanden komen in dit boek aan de orde, evenals het lastige vraagstuk van de slachtofferaantallen. Ten slotte gaat het in op de ontwikkeling van de term 'bersiap' in de voorbije 75 jaar, die in Nederland uitgroeide tot een kernbegrip om de vroegste fase van de Indonesische revolutie te duiden. 303 pagina's. : illustraties ; 24 cm

De carrière van de jonge bestuursambtenaar Jaap Hangelbroek (1905-1982) begint op Sumatra's Westkust, waar hij direct kennis maakt met de kracht van de nationalistische beweging. Volgende standplaatsen zijn Flores en Batavia. De oorlog brengen Jaap en zijn gezin gescheiden van elkaar door in Japanse gevangenschap. Als na de oorlog op Java de onafhankelijke Republiek Indonesië wordt uitgeroepen krijgt Hangelbroek opdracht het draagvlak te verkennen voor een federale staat. Het voordeel voor Nederland lijkt duidelijk: gereduceerd tot deelstaat verliest de Republiek haar unieke positie. Ook Indonesische nationalisten buiten Java steunen het idee omdat ze bevreesd zijn voor een door de Republiek gedomineerde eenheidsstaat. Hangelbroek wordt hoogste ambtenaar in de deelstaat Oost-Indonesië en persoonlijk adviseur van de minister-president Anak Agung. Met hem werkt hij met hart en ziel aan de vorming van de onafhankelijke Verenigde Staten van Indonesië, ook als de autonome koers van zijn baas hem soms in botsing brengt met Nederlandse belangen. Even lijkt het een levensvatbaar ideaal, maar wanneer Hangelbroek in 1950 terugkeert naar Nederland is alles vergeefs geweest en de eenheidsstaat een feit.Claartje Bunnik (1954) biedt met de reconstructie van het leven van Jaap Hangelbroek een ander perspectief op een veelbewogen periode. Daarmee ontstaat een boeiende inkijk in de geschiedenis van het bestuur en de rol van de bestuursambtenaren in Nederlands-Indië. Met literatuuropgave, register. 222 pagina's : illustraties ; 24 cm.